ΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ
Στο μεταίχμιο της συντριβής ενός κόσμου -του πατροπαράδοτου βίου- και της ορμητικής παρουσίας ενός νέου, αγνώστου και ανερμήνευτου ακόμη, παρουσιάζεται στα νεοελληνικά γράμματα ο Γιώργης Μανουσάκης. Από το 1952, όταν θα δημοσιεύσει για πρώτη φορά λογοτεχνικό του κείμενο, και σε όλη τη διάρκεια της δημιουργικής του πορείας, επιλέγει να εκφράζεται με ποικίλες μορφές λόγου: ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα, φιλολογική και ιστορική μελέτη, επιφυλλίδα, χρονικό, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, δοκίμιο - έχοντας διαμορφώσει εξαρχής ένα τραγικό δράμα του κόσμου. Το σύνολο της δημιουργίας του παρουσιάζει συνάμα μια διαρκή κίνηση εκκρεμούς: ανάμεσα στο ασύλληπτο μυστήριο της ανθρώπινης μοίρας και τη στερεότητα των μορφών και των εκδηλώσεων της παραδοσιακής ζωής στην Κρήτη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]