Το βιβλίο αυτό μελετά την κατασκευή της κοινωνικής ταυτότητας των φύλων στα εγχειρίδια γλωσσικής διδασκαλίας του δημοτικού σχολείου. Ξεκινάει από την προσφορότητα των βασικών αυτών μέσων μάθησης να εγγράφουν συστήματα αξιών και κριτηρίων και καταλήγει στη διαπίστωση, αποκρυπτογραφώντας κείμενα, ασκήσεις και εικόνες, ότι, παρ` όλες τις αγαθές προθέσεις και τις κανονιστικές εξαγγελίες για την ισότητα, και τα σημερινά αναγνωστικά προδιαγράφουν διακριτούς για τα φύλα ρόλους στην οικογένεια, το σχολείο και την παρέα των συνομηλίκων. Η καθημερινή δράση όσο και οι εξαιρετικές πράξεις προσφέρονται ανεμπόδιστα στον Κωστάκη, τον Βασίλη και τον πατέρα τους, ενώ για τη μητέρα, την Τζένη και τα ανώνυμα κορίτσια, που πολλές φορές προσδιορίζονται με μόνη την ιδιότητα της κόρης ή της αδελφής, η θέση είναι προκαθορισμένη: να παραμένουν δηλαδή αδρανείς πίσω από το τζάμι, συμβολική αναπαράσταση που παραχωρείται στο φύλο τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]