Με τη νέα αυτή έκδοση -μετά την αρχική του 1745- του Αμύντα του Κυθήριου ιατροφιλόσοφου Γεωργίου Μόρμορη, που είναι ελεύθερη ανάπλαση της ποιμενικής κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο Aminta, η επτανησιακή, αλλά και γενικότερα η νεοελληνική, δραματουργία εμπλουτίζεται με ένα σημαντικό κείμενο του 18ου αιώνα.
Στην πρώτη και ως τώρα μοναδική έκδοση του έργου δεν αναφέρεται ο δημιουργός του. Είχα την τύχη να τον ανακαλύψω πριν από πολλά χρόνια, δημοσιεύοντας αμέσως σχετικό μελέτημα. (Για όλα αυτά ο αναγνώστης θα βρει τις σχετικές τεκμηριώσεις στην Εισαγωγή που ακολουθεί.) Τώρα δημοσιεύεται κριτική έκδοση του κειμένου με Εισαγωγή, Σημειώσεις και Γλωσσάριο.
Δεν θα εκπλήξουμε κανέναν, αν σημειώσουμε πως ο Γεώργιος Μόρμορης δεν είναι Βιτσέντζος Κορνάρος. Ωστόσο το εκτενές αυτό νεανικό κείμενο των 4.000 στίχων διαθέτει σημαντική γοητεία, πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα και ένα διακριτικό, έμμεσο χιούμορ. Πιστεύω ότι, με τις κατάλληλες συντμήσεις, το ανέβασμά του σήμερα στη σκηνή μπορεί να αποτελέσει σημαντικό θεατρικό γεγονός. Από την ελληνόγλωσση δραματουργία της βενετοκρατούμενης Επτανήσου διαθέταμε ως τώρα έργα από τη Ζάκυνθο και από την Κεφαλονιά. Τώρα, με τον Αμύντα του Γεωργίου Μόρμορη διαθέτουμε δραματουργική παρουσία και από τα Κύθηρα.
Οφείλω και από τη θέση αυτή να ευχαριστήσω τον φίλο ποιητή και δοκιμιογράφο Νάσο Βαγενά, που είχε το ενδιαφέρον και την ευγένεια να μελετήσει το κείμενο και να εκφράσει πολύ εποικοδομητικές απόψεις για τη στιχουργία του Αμύντα. Ευχαριστώ επίσης θερμά τις κυρίες Ελένη Γεωργιάδη και Κωστούλα Σκλαβενίτη για την `φανατική` τους συμβολή στην επιμέλεια της έκδοσης. Ευχαριστίες ανήκουν ακόμη στην κυρία Μαρία Λυμπεροπούλου, η οποία πολύ ευσυνείδητα έκανε -ως μεταπτυχιακή εργασία- την αρχική, πιστή μεταγραφή του κειμένου στη σύγχρονη ορθογραφία, χωρίς παρεμβάσεις, καθώς και στους τότε φοιτητές μου, αποσπασμένους για πρακτική άσκηση στο Αμφι-Θέατρο, για την αρχική αλφαβητική κατάταξη του Ευρετηρίου, με βάση το υλικό που είχα συγκεντρώσει κατά τη σύνθεση της κριτικής έκδοσης· είναι οι Εύα Ανδρικοπούλου, Αποστόλης Καλτσάς, Μαρία Καρανάνου, Στέλλα Κεραμίδα, Παναγιώτα Πραμαντιώτη, Αθήνα Πετρομιχελάκη, Ειρήνη Φουρτούνη. Ευχαριστώ, τέλος, την κυρία Μαρία Βασιλειάδου, διπλωματούχο Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έκανε την πρώτη μεταφορά του Ευρετηρίου στο πολυτονικό σύστημα.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]