Εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, οικονομολόγοι και άλλοι επιστήμονες από τον χώρο της πληροφορικής και της διοίκησης επιχειρήσεων προσπαθούν να δώσουν απάντηση σ` ένα αινιγματικό φαινόμενο, το λεγόμενο «παράδοξο της παραγωγικότητας». Πώς είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή των μεγάλων τεχνολογικών επαναστάσεων, με προεξάρχουσα την ψηφιακή τεχνολογία, η κοινωνική παραγωγικότητα να αυξάνεται με ρυθμούς πολύ βραδύτερους απ` ότι τις δεκαετίες του `50 και του `60, τότε που οι τεχνολογικές συνθήκες ήταν σαφώς χειρότερες; Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια κριτική ανάλυση όλων των θεωρητικών εκδοχών του παράδοξου αυτού φαινομένου, που είναι μονομερώς προσανατολισμένες στο σκέλος της προσφοράς, δεδομένου ότι εστιάζουν την προσοχή τους είτε στην ψηφιακή τεχνολογία αυτή καθ` εαυτήν είτε στην αναπροσαρμογή και αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού είτε στις νέες μορφές οργάνωσης και διοίκησης των επιχειρήσεων. Ως εναλλακτική λύση προτείνει τη διεύρυνση του θεωρητικού πλαισίου, ώστε να συμπεριλάβει και παράγοντες που βρίσκονται στο σκέλος της ζήτησης και επηρεάζουν την κοινωνική παραγωγικότητα. Σύμφωνα με το διευρυμένο αυτό σκεπτικό, που αποκαθιστά την οργανική ενότητα και διαλεκτική αλληλεξάρτηση παραγωγής και κατανάλωσης, προσφοράς και ζήτησης, δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο στην όλη υπόθεση. Δεν φταίει η ψηφιακή τεχνολογία για τους βραδείς ρυθμούς αύξησης της κοινωνικής παραγωγικότητας, αλλά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, η αφαίμαξη των μισθών και της αγοραστικής δύναμης, η ανεπάρκεια της ενεργού ζήτησης και οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, που συνδιαμορφώνουν ένα εξαιρετικά δυσμενές μακροοικονομικό περιβάλλον για τη διάδοση των νέων τεχνολογιών της πληροφορίας και την ολοκλήρωση του τεχνολογικού μετασχηματισμού της οικονομίας. Παράδοξη, επομένως, δεν είναι η ψηφιακή τεχνολογία, αλλά η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική περιορισμού των δαπανών και συρρίκνωσης της ενεργού ζήτησης, που ακολουθείται συστηματικά εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα. Για το λόγο αυτό, ο συγγραφέας έκρινε σκόπιμο να προτάξει υπό μορφήν προλόγου μια εκτενή κριτική του οικονομικού φιλελευθερισμού τόσο σε επίπεδο αρχών, όσο και σε επίπεδο πεπραγμένων. Μια εμπεριστατωμένη κριτική της τυχοδιωκτικής πολιτικής του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]