Ο αναγνώστης της Χρονογραφίας ενός κορυφαίου ποιητή καλείται να ακολουθήσει τα γεγονότα και τις διαμορφωτικές συνθήκες που συνιστούν έναν ανθρώπινο βίο σε άμεσο συσχετισμό με τις αναζητήσεις και τα επιτεύγματα μιας πνευματικής πορείας. (. . .) Όταν μάλιστα ο δημιουργός αυτός έχει ολοκληρώσει την κατάθεσή του και δεν βρίσκεται πια στη ζωή, καθώς το έργο του αποσυσχετίζεται, ή τουλάχιστον δεν προσκρούει στις κινήσεις του ιδίου και του περιβάλλοντός του, τότε που οι όροι της εξέλιξής του απομένουν ανοιχτοί, (. . .) κάθε αμερόληπτη, συνολική και ερευνητικώς θεμελιωμένη Χρονογραφία αποτελεί προπύλαιο και βάση των νέων αναγνώσεων.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
