Είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα και το Ίδρυμά μας η πραγματοποίηση της αναδρομικής έκθεσης "Χρίστος Καράς: Σύνοψη 1959-2012" η οποία παρουσιάζει την εξελικτική πορεία της ζωγραφικής ενός πολύ σημαντικού ζωγράφου της δικής μου γενιάς, της επονομαζόμενης και γενιάς του `60.
Η εν λόγω γενιά κατάφερε με το έργο των άξιων εκφραστών της να καθορίσει τη σύγχρονη τέχνη, όχι μόνο στα όρια της Ελλάδας, αλλά και έξω από αυτή. Στο Ίδρυμά μας είχαμε, επίσης, την τιμή να παρουσιάσουμε το έργο δύο ακόμή καλλιτεχνών της ίδιας γενιάς, του Ακαδημαϊκού Δημήτρη Μυταρά, με τίτλο "Η δέηση ενός ζωγράφου,. όπου ξετυλίχτηκε η καλλιτεχνική του διαδρομή από το 1964 έως το 2008 και στη συνέχεια ενός άλλου εκφραστή της ίδιας γενιάς. του Αλέκου Φασιανού.
Στην έκθεση παρουσιάζονται περισσότερα από 70 αντιπροσωπευτικό έργα της πολυεπίπεδης καλλιτεχνικής πορείας του Χρίστου Καρά, από το 1959 έως το 2012, αποκαλύπτοντας με τον πιο εύγλωγο τρόπο τη συνοχή του οραματικού του κόσμου και την αξεπέραστη δύναμη της δουλειάς του. Έργα που ξεκινούν από τις πρώτες ανεικονικές του κατακτήσεις, συνεχίζουν με τις δραματικές, εξπρεσιονιστικές συνθέσεις και καταλήγουν στις ενότητες του μαγικού ρεαλισμού, του υπερρεαλισμού και της "διαστημικής ποίησης".
Κομψό και ακριβές σχέδιο, αρμονία και χρωματική πλαστικότητα, δυvαμικοί πειραματισμοί, αυστηρή δομή, στέρεη οργάνωση της σύνθεσης και ρυθμός, ονειρική ατμόσφαιρα και λυρική αίσθηση, είναι στοιχεία που αντανακλώνται στη δουλειά του και επικυρώνουν τη συμβολή του Χρίστου Καρά στη μεταπολεμική καλλιτεχνική σκηνή. [...]

(Βασίλης Θεοχαράκης, από το προλογικό κείμενο του καταλόγου)