Το `Ότι ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός` (ότι ο Θεός δεν είναι η αιτία των κακών), είναι ομιλία δογματικού περιεχομένου. Ο Μέγας Βασίλειος απαντά με επαγωγό ύφος και αδιάσειστη επιχειρηματολογία στα συνηθισμένα, και στις ημέρες μας, ερωτήματα: Ποια είναι η αιτία του κακού; Για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν ποιος φταίει; Γιατί ο Θεός δεν προλαβαίνει το κακό; Παρεμφερές περιεχόμενο έχει και η άλλη ομιλία που εκφώνησε το έτος 386 ο άγιος Πατέρας με αφορμή την τρομερή πείνα που μάστιζε τις περιοχές της Καππαδοκίας, του Πόντου και τις γειτονικές, επειδή για πολύ καιρό δεν είχε βρέξει και σημειώθηκε ασυνήθιστη ξηρασία. Ο τίτλος είναι: `Ομιλία ρηθείσα εν λιμώ και αυχμώ` (ομιλία που εκφωνήθηκε σε περίοδο πείνας και ξηρασίας). Οι απαντήσεις είναι τόσο τεκμηριωμένες, που πείθουν και τον πλέον δύσπιστο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]