Στο παρόν έργο ερευνάται η φορολογική αντιμετώπιση των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από τη σκοπιά όλων των επιμέρους φορολογικών νόμων. Σε διακριτά κεφάλαια παρουσιάζονται οι σχετικές με τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος, του φόρου προστιθέμενης αξίας, του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομιών, κληροδοσιών και δωρεών και της φορολογίας μεταβίβασης ακινήτων. Επιπλέον στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι απαλλαγές των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από τα τέλη χαρτοσήμου. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών και στην τελωνειακή νομοθεσία.

Τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ενώ αναγνωρίζονται από τον νομοθέτη ως πρόσωπα που θα έπρεπε να χρήζουν ιδιαίτερης φορολογικής μεταχείρισης λόγω του ότι αποσκοπούν σε επωφελή στο κοινό καθ` ολοκληρίαν ή κατά ένα μέρος σκοπό, δυστυχώς δεν έχουν τύχει κάποιας οργανωμένης και συστηματικής αντιμετώπισης σε επίπεδο φορολογικού δικαίου. Από τη μέχρι σήμερα νομοθετική αντιμετώπισή τους, φαίνεται ότι ο νομοθέτης αναγνωρίζει μεν τον ιδιαίτερο ρόλο τους στο κοινωνικό σύνολο, όμως δεν υιοθετεί ενιαία φορολογική ρύθμιση ή τέλος πάντων δεν συστηματοποιεί υπό την έννοια της κατηγοριοποίησης, τη φορολογική του πολιτική. Φορολογεί ή απαλλάσσει του φόρου εισοδήματα και λοιπά περιουσιακά στοιχεία με κριτήριο άλλοτε τις ανάγκες του κράτους και άλλοτε τη δυνατότητα επιρροής που έχουν ορισμένα από αυτά τα πρόσωπα όπως είναι για παράδειγμα η Εκκλησία και το Άγιο Όρος.

Από τις φορολογικές διατάξεις προκύπτει ότι ο νομοθέτης προσεγγίζει τα νομικά πρόσωπα διακρίνοντας δύο βασικές κατηγορίες. Η πρώτη είναι τα θρησκευτικά - εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα και η δεύτερη όλα τα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Περαιτέρω, ακόμη και από τα θρησκευτικά-εκκλησιαστικά πρόσωπα, τα πλέον ευνοημένα φορολογικά είναι οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους σε οιοδήποτε φορολογικό αντικείμενο (εισόδημα, ΦΠΑ, δασμοί) και εάν πραγματοποιήσει κάποιος τη σύγκριση.

Η διάκριση αυτή στη μεταχείριση των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ανάλογα με το εάν είναι θρησκευτικά-εκκλησιαστικά ή μη θρησκευτικά-εκκλησιαστικά πρόσωπα, ιστορικά φαίνεται ότι εξηγείται λόγω του σημαντικού ρόλου της Εκκλησίας. Ο θρησκευτικός σκοπός των προσώπων αυτών από μόνος του δεν μπορεί να αποτελεί λόγο ιδιαίτερης φορολογικής μεταχείρισης. Άλλωστε η φιλανθρωπία αποτελεί συστατικό στοιχείο των περισσότερων θρησκειών και φυσικά είναι η βάση της Χριστιανικής Ηθικής.

Στο βιβλίο η ανάλυση αφορά καταρχήν όλα τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και όπου αυτό απαιτείται γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα θρησκευτικά-εκκλησιαστικά πρόσωπα.

Το έργο συνοδεύεται από Παράρτημα, όπου περιλαμβάνονται σχετικά παραδείγματα φορολογικής αντιμετώπισης της Ιεράς Μητρόπολης, του Σωματείου και του Κοινωφελούς ιδρύματος, καθώς επίσης και επεξεργασμένα ερωτήματα μεταξύ άλλων σχετικά με τη λειτουργία εμπορικού καταστήματος από μη κερδοσκοπικό ΝΠΙΔ, την παροχή χρηματικών βραβείων από ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικό, τη φορολόγηση μη κερδοσκοπικής εταιρείας, την απαλλαγή θεώρησης στοιχείων Ιεράς μονής.