Ο πολιτισμός της μινωικής Κρήτης είναι ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός στο χώρο της Ευρώπης και ένας από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της αρχαιότητας. Ο Μινωίτης πολίτης οργανώνει τη ζωή του, χτίζει το σπίτι του, στολίζει τους τοίχους του με ζωγραφιές, το `νοικοκυρεύει` με μοναδικά οικιακά σκεύη και το πλουτίζει με εξαιρετικής τέχνης κεραμεικά. Φροντίζει τον καλλωπισμό και την ενδυμασία του. Καλλιεργεί τη γη, ασκείται, θάβει τους νεκρούς και λατρεύει τους θεούς του.
Στη λατρεία της μινωικής Κρήτης κορυφαία θεότητα είναι η Μεγάλη Θεά-Μητέρα. Αυτή η μοναδική `Magna Mater` είναι ντυμένη με περίτεχνα και πλούσια φορέματα, υφασμένα στον αργαλειό της Κρήτης.
Τα μινωικά φορέματα, που γνωρίζουμε από τις τοιχογραφίες και τα ειδώλια, είναι μάρτυρες της επίδοσης των γυναικών της Κρήτης στην υφαντική τέχνη, `την μοναδικήν και αρχαιοτέραν πασών χειροτεχνίαν`. Μάρτυρες, επίσης, είναι τα λίθινα σφονδύλια, τα αδράχτια και τα άφθονα υφαντικά βάρη, ευρήματα της Νεολιθικής Κρήτης από περίπου 4.000 χρόνια π.Χ. Η τέχνη του αργαλειού πρωτοφάνηκε με την ύψιστη ακμή των μινωικών χρόνων, έζησε στα αρχαία ελληνικά και τα βυζαντινά χρόνια, συνέχισε στη βενετοκρατία, ξεπέρασε την τουρκοκρατία και έφτασε ως την εποχή μας.
Στη μεγάλη αυτή διαδρομή του χρόνου οι θυγατέρες της Κρήτης ύφαιναν, πλούμιζαν, κεντούσαν υφάσματα μάλλινα, μεταξωτά, μπαμπακερά ή λινά, με τα χρώματα των φυτών και της πορφύρας. Τα έργα τους, δείγματα μοναδικής ικανότητας και δεξιοτεχνίας, στήριξαν τη λαϊκή μνήμη και την ιστορική διάρκεια στο νησί τους. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
