Ο συλλογικός τόμος `Το Ολοκαύτωμα στα Βαλκάνια` επιχειρεί να εμπλουτίσει τη σχετική προβληματική που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια για τη σημασία της τοπικής διάστασης στη μελέτη της δεκαετίας του `40 και ειδικότερα στο πεδίο του Ολοκαυτώματος, μέσα από την αναγνώριση της πολυπλοκότητας του φαινόμενου, καθώς και της διαμόρφωσης των διακοινοτικών σχέσεων κατά το παρελθόν αλλά και το παρόν. Ανάμεσα στους κοινούς στόχους των μελετών συγκαταλέγονται, εκτός από τη γενοκτονία ως μαζικό έγκλημα, η ανάδειξη του ρόλου των ντόπιων συνεργατών, της υλικής διάστασης της γενοκτονίας με την επικέντρωση στο ζήτημα των περιουσιών, του ισχυρού -και πάντα επίκαιρου- συμβολισμού της μέσω της ανάδειξης της κληρονομιάς και της μνήμης της στις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά και του νομικού πλαισίου που αναπτύχθηκε μετά το τέλος του πολέμου. Η επικέντρωση στο βαλκανικό χώρο επιδιώκει να καλύψει ένα βιβλιογραφικό κενό, με σαφή την πρόθεση να αναδείξει τη δυναμική της τοπικότητας ως αποφασιστικού παράγοντα για τη βαθύτερη κατανόηση όχι μόνο της μοναδικότητας του Ολοκαυτώματος στο σύνολό του αλλά και της εν γένει φυλετικής και ρατσιστικής βάσης του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κράτους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
