Θεσσαλονίκη, 1927. Στο μοτίβο της οξυμμένης κοινωνικής κατάστασης, ο `Ερημίας`, στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας, καταδίδει στην υπηρεσία Ασφαλείας όσα υποπίπτουν στην αντίληψή του και συμβάλλει στην εξάρθρωση της κομματικής οργάνωσης του ΚΚΕ σε όλη την περιοχή. Πρόθεση αυτής της ιστορικής έρευνας είναι να συνεισφέρει στην ιστορία του ριζοσπαστικού κοινωνικού κινήματος και, ειδικότερα, στο ζήτημα της ανάπτυξης του σε σχέση με την κατασταλτική πολιτική του κράτους. Η απόσταση από τη δεκαετία του 1920 είναι ήδη μεγάλη, αν παρθούν υπόψη και οι σοβαρές αλλαγές τις οποίες συνιστούν οι παγκόσμιες κοινωνικές-πολιτικές εξελίξεις. Έτσι, δεν είναι πια ένα εγχείρημα ιδιαίτερα τολμηρό η αναφορά στις πτυχές του κρατικού μηχανισμού και του κοινωνικού κινήματος που συμμετείχε ο χαφιές `Ερημιάς`, ή η διατύπωση ιστορικών διαπιστώσεων για το μπλοκ θεσμών και κουλτούρας των δύο αυτών σχηματισμών. Από την άλλη πλευρά, η ιστορική προσέγγιση των πολιτικών υποκειμένων δεν πρέπει να εκκληφθεί ως προβολή του παρόντος στο παρελθόν, δηλαδή ως μία κριτική που χρησιμοποιεί σημερινά δεδομένα της πορείας και κατάληξης του παγκόσμιου επαναστατικού κοινωνικού κινήματος. Η μελέτη της πολιτικής τοποθέτησης των κρατικών αξιωματούχων καν των κομμουνιστικών στελεχών εκείνη την εποχή έχει στόχο να αναδειχθούν οι ιδεολογικές και πολιτικές τους επιλογές μέσα από το σύνολο των παραγόντων, αντικειμενικών και υποκειμενικών, που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της στάσης τους. Δεν πρέπει επίσης να ταυτισθούν τα επιφανειακά χαρακτηριστικά με την ουσία των ζητημάτων που θίγονται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]