«Δυστυχώς δεν είναι δυνατό να τους αποκεφαλίσουμε όλους», ανέφερε, μάλλον με πικρία, σε έκθεσή του στις 9 Δεκεμβρίου 1943 ο Στρατηγός August Winter, αποτυπώνοντας με τον πιο εύγλωττο τρόπο τις γερμανικές απόψεις σχετικά με την εξάλειψη του αντάρτικου κινδύνου στην Ελλάδα, αλλά και τη γενικότερη στάση που θα έπρεπε να τηρήσουν οι δυνάμεις Κατοχής έναντι του άμαχου πληθυσμού. Ο Στράτος Δορδανάς ασχολείται διεξοδικά με το ζήτημα των αντιποίνων ή των μέτρων εξιλασμού που εφάρμοσαν οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής σε βάρος των αμάχων της Μακεδονίας την περίοδο 1941-1944, σε μια προσπάθεια να φωτίσει πολλά μικρά, άγνωστα αλλά και μεγάλα γεγονότα που μέχρι τώρα παρέμειναν στο παρασκήνιο του ιστοριογραφικού ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα επιχειρεί να απαντήσει σε πλήθος ερωτήματα για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής - τους στόχους και τις διακυμάνσεις της -, τις επιδιώξεις των πρωταγωνιστών του αντιστασιακού κινήματος, τη σχέση μεταξύ αντιποίνων και αντίστασης, τις εσωτερικές διεργασίες στους κόλπους των αρχών Κατοχής και της ηγεσίας της αντίστασης, τον πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό αντίκτυπο των μέτρων στην ελληνική κοινωνία, τη θέση και τη στάση των αμάχων. Το βιβλίο παρακολουθεί αυτόν τον ανορθόδοξο πόλεμο σε σχέση με την εξέλιξη της παγκόσμιας σύρραξης, έναν πόλεμο φθοράς, κατά τον οποίο το πιο πρόσφορο μέσο εργαλειοποίησης του τρόμου στο πλαίσιο διεξαγωγής του γερμανικού αντιαντάρτικου αγώνα ήταν το «αίμα των αθώων».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]