Σοι αποστέλλω επίσης και το βιβλίον των ειδήσεων (...) προς αποτέλεσιν σαφούς γνώμης: γράφει ο Ιων στον πατέρα του στις 21 Αυγούστου 1903, δεν πιστεύω όμως να το δημοσίευσε ποτέ. Η δημοσιοποίηση παλιών ξεχασμένων σημειωμάτων είναι ένα είδος τυμβωρυχίας, ή έστω ένα είδος αρχαιολογίας, από όπου βγαίνουν συμπεράσματα για τη ζωή των ανθρώπων και την εποχή τους χρόνια μετά. Στην προκειμένη περίπτωση, αποκλειστικά υπεύθυνη για την τυμβωρυχία και την ιδέα της συνθέσεως είναι η αφεντιά μου, ο βασικός όμως υπεύθυνος είναι ο αδελφός του Ίωνα, Φίλιππος, που φρόντισε να διασωθούν, προς όφελος του Ελληνικού λαού και της Ιστορίας, όχι μόνο τα κατάλοιπα του Ίωνα αλλά και όλης της οικογένειας Δραγούμη, στην φιλόξενη αγκαλιά της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. Παρ` όλα αυτά όμως, ο Μάρκος Δραγούμης, γιος του Φίλιππου και διαχειριστής του αρχείου φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, καθ` ότι μου έδωσε την άδεια να ψάξω τα χαρτιά του Ίωνα προτού λήξη η χρονική περίοδος που ώρισε ο πατέρας του για την κοινοποίησή τους, επί πλέον δε με ύφος επίσημο μου είπε, όταν ρώτησα για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνω από την δημοσίευση: Δωρεάν έλαβα, δωρεάν δίδω! Γιώργος Πετσίβας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]