Μια προσέγγιση της ομηρικής Οδύσσειας από δύο διαφορετικές αλλά συγκλίνουσες οπτικές γωνίες: τα παράδοξα που χαρακτηρίζουν τη διεκδίκηση της Πηνελόπης και τον επίσης παράδοξο τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται το πρόσωπο του Οδυσσέα, μέσα από μια εναλλαγή αποκρύψεων και αποκαλύψεων της ταυτότητάς του. Ο συγγραφέας ερευνά τις ιδιαιτερότητες του ποιητικού λόγου της Οδύσσειας, που ξεκινά ως λόγος κρυπτικός, επιτρέποντας να αναδειχθεί η ιστορία μέσα από τα ίδια τα γεγονότα, για να καταλήξει - μετά την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη - σε δύο διαπλεκόμενα επίπεδα: ένα φαινομενικό και ένα πραγματικό. Εκτός από τη σημασιολογική διάσταση όλων αυτών των στοιχείων, ο συγγραφέας αναλύει τη δομή καθώς και τον τρόπο που αρθρώνονται τα διαφορετικά αφηγηματικά νήματα, μελετά τις τοπογραφικές διακρίσεις και την ιδιαίτερη, σε σχέση με την Ιλιάδα, λειτουργία του χρόνου στην Οδύσσεια και ανιχνεύει τα στοιχεία καρναβαλιού και γκροτέσκου που ενυπάρχουν στο ποίημα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]