Ή παρούσα εργασία, στηριζόμενη σε ισχυρή τεκμηρίωση καί με συγκεκριμένα στοιχεία, καταρρίπτει την ινδοευρωπαϊκή θεωρία. Σκοπός των συγγραφέων είναι να καταδείξουν το ετοιμόρροπο καί ασταθές του ινδοευρωπαϊκού οικοδομήματος, αλλά καί το πώς αυτό οδηγεί στην ακατανοησία της ελληνικής γλώσσας, καί όχι να προσθέσουν μία ακόμα επίκριση στο έργο του κ. Μπαμπινιώτη. Το λεξικό Μπαμπινιώτη αποτελεί κατά την γνώμη μας, την χαοτική έκφραση μιας αντιεπιστημονικότητας, γι` αυτό καί επικρίνεται τόσο για τίς αστήρικτες ετυμολογίες του όσο καί για το ότι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυθαίρετης εφαρμογής αυτής της αστήρικτης ινδοευρωπαϊκής θεωρίας στην πράξη. Το ανά χείρας έργο δεν θα είχε λόγο υπάρξεως, εάν το αντικείμενο πού πραγματεύεται ό λεξικογράφος δεν το επέβαλλε, αφ` ενός μεν διότι αφορά την `ολομέλεια` του έθνους, αφ` ετέρου δε διότι `το τω σμήνει μη συμφέρον ουδέ τη μελίσση συμφέρει`, κατά την ρήσιν του εστεμμένου φιλοσόφου, Μάρκου Αυρηλίου (Εις εαυτόν, ΣΤ`, νδ`). Ή συγγραφή μας στέκεται απέναντι στα ατεκμηρίωτα ινδοευρωπαϊκά, πού αίρουν τίς αμαρτίες καί την ημιμάθεια των μετριοτήτων, αλλά καί των εν πλήρει συγχύσει τελούντων ινδοευρωπαιστών. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]