Κάτι δεν πάει καθόλου καλά όχι μόνο με τον τρόπο που ζούμε σήμερα αλλά και με τον τρόπο που σκεφτόμαστε τη ζωή μας. Σ` αυτό το σύντομο αριστοτεχνικό βιβλίο, ο κορυφαίος ιστορικός Τόνυ Τζαντ αποκρυσταλλώνει τα δεινά που συσσωρεύονται στον σημερινό κόσμο και τη μεγάλη συλλογική μας δυσφορία, δείχνοντας ότι είναι ακόμα δυνατό να σκεφτούμε μια διέξοδο.

"Ένα εξαιρετικά υποβλητικό βιβλίο, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς τις εξαιρετικές συνθήκες στις οποίες γράφτηκε. Ο συγγραφέας του είναι ο διαπρεπής ιστορικός της μεταπολεμικής Ευρώπης, ένας μελετητής εντυπωσιακής εμβέλειας και ευρυμάθειας κι ένας από τους πιο εξέχοντες και ευθείς δημόσιους διανοούμενους της Δύσης. [Το 2008] ο Τζαντ έμαθε ότι έπασχε από μια επιθετική μορφή πλάγιας αμυατροφικής σκλήρυνσης (ALS). Τον Αύγουστο [του 2009] έδωσε μάλλον την τελευταία δημόσια διάλεξή του σ’ ένα κατάμεστο ακροατήριο στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Μίλησε από μνήμης για ενενήντα λεπτά χωρίς διακοπή, συνεπαίρνοντας κατά κοινή ομολογία τους παρισταμένους. Αυτή η ομιλία, με περαιτέρω αναθεωρήσεις και συμπληρώσεις, έγινε το πιο πρόσφατο βιβλίο του. Πρόκειται ουσιαστικά για την πνευματική διαθήκη ενός ιστορικού που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην εντατική μελέτη και τον βαθύ αναστοχασμό των αποτυχιών και των επιτυχιών της Δύσης από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου."

("Los Angeles Times")