(...) Τα κοινωνικά προβλήματα δεν προέρχονται μόνο από κοινωνικά μη αποδεκτή ανθρώπινη συμπεριφορά αλλά και από συμπεριφορά που αποτελεί πίστη εφαρμογή κάποιων γενικά αποδεκτών κοινωνικών κανόνων. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως ισχύει και στην περίπτωση της ανεργίας των νέων πτυχιούχων της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα άτομα αυτά δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να ακολουθήσουν ένα γενικά αποδεκτό κοινωνικό κανόνα: αυτόν που αναφέρεται στην απόκτηση υψηλού μορφωτικού επιπέδου - που αποδεικνύεται με τη λήψη κάποιου πτυχίου - για να επιτύχουν την κοινωνική και οικονομική τους άνοδο. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να οδηγηθούν στην ανεργία και το πτυχίο τους κάθε άλλο παρά να τους βοηθήσει στην επίτευξη των παραπάνω στόχων τους. Το γεγονός ότι τήρησαν ένα κοινωνικά αποδεκτό κανόνα και δεν επέδειξαν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά δεν τους εμπόδισε δυστυχώς, από το να πληγούν από το Κ.Π. της ανεργίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]