Έτσι, έχουμε τυπικές αναπαραστάσεις εικόνων της ζωής ή της φύσης αλλά έχουμε και αναδημιουργίες ή ανατροπές της. Η παραπομπή στην υφαντική, προφανώς υποδηλώνει πέραν της τέχνης και την τεχνική που απαιτεί η ποίηση, παραπέμποντας στην άποψη του χειρώνακτα ποιητή, όπως τον ορίζει ο Γ. Σεφέρης. Το μότο της συλλογής, φράση του Ρίλκε από τις Επιστολές του, προσδιορίζει τις προθέσεις του ποιητή: «Σοφία είναι να βρεις το ρυθμό κάθε ξεχωριστής περίπτωσης». >>>
«Σοφία είναι να βρεις τον ρυθμό κάθε ξεχωριστής περίπτωσης», λέει το μότο, από τις Επιστολές του Ρίλκε, που επέλεξε ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης. Σ' αυτό εστιάζοντας και τα ποιήματα ένα ένα κοιτάζοντας, προσπαθούμε να δούμε τι δημιουργεί η ποιητική του Στη γλώσσα της υφαντικής, ποια γλώσσα υφαίνουν οι λέξεις του. Να, δηλαδή, ένας ακόμα ποιητής που παίρνει το «εργόχειρο» για να μιλήσει, ενώ δεν είναι υφαντουργός, όπως ο Οδυσσέας Ελύτης στον Μικρό Ναυτίλο του, «Μυρίσαι το άριστον XVIII», διευκρινίζει: «Δεν είμαι ζωγράφος, Κόρη θηρασία. >>>
