Στον τόμο ετούτο περιλαμβάνονται δεκατέσσερις εργασίες, τέσσερις από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Όλες είναι ξαναδουλεμένες, με προσθήκες ή διορθώσεις όπου χρειαζόταν. Οι περισσότερες σχετίζονται με τη σεφερική αλληλογραφία και τα πρόσωπα με τα οποία αντήλλασσε επιστολές, και ως επί το πλείστον με θέματα που σχετίζονται με την κυπριακή εμπειρία του ποιητή. Παρά τις διάφορες εκδόσεις επιστολών νεοελλήνων λογοτεχνών, δεν έχει εκτιμηθεί και αξιολογηθεί φιλολογικά η αλληλογραφία ως γραμματειακό-λογοτεχνικό είδος κι απ` όσο ξέρω δεν έχουμε ούτε διατριβές σε τέτοια θέματα. Μέγας πλούτος ειδήσεων και μαθήσεων απορρέει μέσα από τις αλληλογραφίες, και για τον απλό αναγνώστη και τον επιστήμονα, όχι μόνο φιλόλογο αλλά και ιστορικό, κοινωνιολόγο και ει τι άλλο. Ο Σεφέρης πρόσεχε την αλληλογραφία του, κρατούσε αντίγραφα των γραμμάτων που έστελνε και ταξινομούσε τις επιστολές που ελάμβανε. Όπως γράφει στον Μαλάνο στις 16 Αυγούστου 1941, είχε σαφή επίγνωση ότι οι τελευταίοι τόμοι των απάντων του θα είναι η αλληλογραφία του, τονίζοντας χαρακτηριστικά: `Μάθε πως από τώρα αρχίζει η εποχή της λογοτεχνίας με ιδιωτικά γράμματα`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]