Ένα από τα καλύτερα βιβλία του Ζίγκμουντ Μπάουμαν. Μια συνοπτική παρουσίαση των ιδεών και των σκέψεων του συγγραφέα, ένα βιβλίο που ρίχνει φως στην ανθρώπινη κατάσταση την εποχή της «αρνητικής παγκοσμιοποίησης». Με ισχυρή δόση ειρωνείας, ανατέμνει τον σημερινό κόσμο της ρευστής νεωτερικότητας, η οποία γίνεται συνώνυμο της αρπακτικότητας. Ο συγγραφέας πραγματεύεται την υποβάθμιση της δημοκρατίας, τον διαχωρισμό εξουσίας και πολιτικής, τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους και την προώθηση των ιδιωτικών ανασφαλών κόσμων. Ο Μπάουμαν μιλάει για τη δημοκρατία, τη διαχείριση των φόβων, τη ρευστότητα των θεσμών, τη μετανάστευση, την αποσάθρωση της ζωής της πόλης, την κυριαρχία του ατόμου-καταναλωτή, την υπονόμευση της πολιτικής δράσης, την αλληλεγγύη και την κοινότητα. Περιγράφει τέλος την ουτοπία και την επίμονη και υπομονετική προσπάθεια που χρειάζεται για να αναγεννηθεί.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]