Η μελέτη αυτή επιχειρεί να απαντήσει στα ερωτήματα:
-Ποιες μεταβολές επήλθαν στην ελληνική πολιτική κουλτούρα σε μια περίοδο δραματικών εξελίξεων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο;
-Ποιος ήταν ο ρόλος της ελληνικής κοινωνίας των πολιτών και των ΜΚΟ στη διαμόρφωση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου;
-Με ποιους όρους υπάρχει η δυνατότητα να ισχυροποιηθεί η ελληνική κοινωνία των πολιτών, ώστε να αναδειχθεί σε προοπτική ελπίδας για το θεσμικό και πολιτισμικό εκσυγχρονισμό της χώρας;
-Με βάση τους παραπάνω άξονες αναφοράς, η μελέτη επιχειρεί να εκβάλει σε συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικού προσανατολισμού, που δύναται να αξιοποιηθούν, συμβάλλοντας αφενός στην κατανόηση της παθογένειας και των αντιφάσεων που χαρακτήρισαν την πορεία του πολιτισμικού και θεσμικού εκσυγχρονισμού μέχρι σήμερα, και αφετέρου στη χάραξη μιας πολιτικής που θα κατανοείται και θα υιοθετείται από πλειοψηφικά κοινωνικά ρεύματα.
Οι προτάσεις στηρίζονται σε μια αποτίμηση του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος των τελευταίων ετών, με όρους και αναλυτικά εργαλεία που προέρχονται από την ανάλυση της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας.