Η σύγχρονη Παιδιατρική δεν είναι μόνο επιστήμη, αλλά και τέχνη της ζωής.
Δεν απευθύνεται μόνο σε γιατρούς, αλλά παρέχει και βασικές γνώσεις σε κάθε επιστήμονα που ασχολείται τόσο με τη φροντίδα όσο και με την αγωγή του παιδιού.
Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, που αξίζει να έχει κάθε παιδί. Η φροντίδα για τη διάπλαση του παιδιού και το αμέριστο ενδιαφέρον γιαυτό, αποτελεί την ωραιότερη ενασχόληση του ανθρώπου.
Σκοπός του συγγράμματος αυτού είναι να παρέχει σύγχρονες βασικές γνώσεις σε όλα τα επαγγέλματα που ασχολούνται με την υγεία του παιδιού, όπως νοσηλευτές, νηπιοβρεφοκόμους, κοινωνικούς λειτουργούς, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές και γενικούς γιατρούς.
Οι δημογραφικές και κοινωνικές εξελίξεις στις ανεπτυγμένες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες με επίκεντρο την οικογένεια έχουν σημαντικές επιπτώσεις και στην Ελλάδα του σήμερα.
Όπως είναι γνωστό η Ελλάδα κατέχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες υπογεννητικότητας και γήρανσης του πληθυσμού της σε παγκόσμια κλίμακα. Σήμερα αντιστοιχεί 1,6 εργαζόμενος προς έναν συνταξιούχο. Με αυτούς τους ρυθμούς αύξησης του πληθυσμού μας, κανένα κοινωνικό μοντέλο, ασφαλιστικό και σύστημα υγείας δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας.
Επειδή στην Ελλάδα λοιπόν δεν έχουμε παιδιά, οι προσπάθειες όλων των επαγγελματιών του χώρου της υγείας που ασχολούνται με το παιδί πρέπει να στραφούν προς το σωστό οικογενειακό προγραμματισμό, τη γέννηση υγιών νεογνών μετά από ενδεδειγμένο προγεννητικό έλεγχο, την κατάλληλη φροντίδα και αγωγή μέσα από τη ανάπτυξη των μονάδων εντατικής νοσηλείας νεογνών και την πρόληψη και αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων των νοσημάτων και νοσημάτων της παιδικής ηλικίας. Θέλουμε δηλαδή περισσότερα και υγιή παιδιά να ζουν σε ένα ασφαλές και ευχάριστο Ελληνικό περιβάλλον.
Σημαντική έμφαση πρέπει να δοθεί στην καθοδήγηση των γονιών για την πρόληψη των ατυχημάτων, γιατί αποτελούν την κυριότερη αιτία θανάτου στην παιδική ηλικία και τα περισσότερα από αυτά συμβαίνουν μέσα στο σπίτι.
Η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει κατακτήσει την τεχνογνωσία και την τεχνολογία για να έχουμε γερά παιδιά, πρέπει όμως να αναπτύξει και την τέχνη του λόγου για την καλύτερη επικοινωνία με το παιδί, την κατανόηση και την επίλυση όλων των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που το αφορούν.
Στο σημείο αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους συγγραφείς των επιμέρους κεφαλαίων και ιδιαίτερα τους καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ.κ. Κωνσταντίνο Μπουραντά, Καθηγητή Αιματολογίας, Παπαδόπουλο Γεώργιο Καθηγητή Αναισθησιολογίας. Η προσφορά τους ήταν ανεκτίμητη.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
