«Η `Παιδεία Ιδανικών και Αυτογνωσίας` οριοθετεί βήμα καθολικού προβληματισμού σε δύσκολη ώρα του νεοελληνικού βίου στον οικουμενικό χώρο και χρόνο της Ιστορίας. Στο λυκαυγές της νέας χιλιετίας τίθενται κρίσιμες `προκλήσεις` ως ιδανικά επιβίωσης: Είναι η εκπαίδευση και η γλώσσα, η ακεραιότης και η ισορροπία των φυσικών και ανθρωπογενών συστημάτων, η πορεία του πνευματικού και ηθικού πολιτισμού. Είναι σοβαρά τα σημερινά ελλείμματα ελευθερίας και δικαιοσύνης, ειρήνης και δημοκρατίας που `εγγράφονται` ως προσδοκία και υποθήκη δημιουργίας έργου `καλού` στον 21ο αιώνα. Η παιδεία στηρίζει τη δέσμη των ιδανικών και αξιών του μέλλοντος, ενός νέου ιστορικού `γίγνεσθαι` αρετής και `δέοντος` μιας Πολιτείας αρίστης: Είναι η παγίωση της ειρήνης και η θεμελίωση της επιστήμης ως υψίστων θεσμών εργασίας και συνεργασίας στους χώρους της οικονομίας, της παραγωγής και διανομής των αγαθών για όλους. Είναι ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της τεχνικής ως `οργάνου` δημιουργικού του αύριο. Είναι η αποτροπή των πολέμων του αίματος, η επικοινωνία και η καταλλαγή για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη. Είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ο ηνίοχος λόγος της ελληνικής παιδείας στηρίζει τα ιδανικά της ελευθερίας και δικαιοσύνης, την παράδοση και την αλήθεια που `σώζει` και γαλουχεί την ομορφιά της τέχνης και τα οράματα του ανθρωπισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]