Οι συγγραφείς Δ. Α. Σακκής και Α. Α. Αντωνίου, ύστερα από μακροχρόνιες έρευνες σε ανέκδοτο αρχειακό υλικό, εξετάζουν ζητήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, μέσα από έναν ιστορικό προβληματισμό με πολλαπλές στοχεύσεις τόσο στις ασυνέχειες όσο και στις συνέχειες του ιστορικού γίγνεσθαι, ο οποίος και εδράζεται αρθρωτά πάνω σε πηγές. Ανατέμνονται οικονομικές πραγματικότητες, καθώς και τάσεις σε κοινωνικά κινήματα, ενώ, παράλληλα, ως συνδετικοί κρίκοι των στοχεύσεων αναδεικνύονται τόσο η εξέταση του πλέγματος των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων όσο και ο άνθρωπος.
Στο Πρώτο Μέρος διερευνώνται όψεις της οικονομικής κατάστασης κατά τον 19o αιώνα, με τη συνεξέταση μεταβλητών, όπως του αγροτικού τομέα, του πρώτου κύματος ανάπτυξης, της υπερχρέωσης, της ανάδειξης των νέων αστικών κέντρων και της συμβολής των Ελλήνων της διασποράς. Εκτιμώνται παράμετροι που επέδρασαν στη δημοσιονομική πολιτική, όπως η ενσωμάτωση της Επτανήσου και της Ηπειροθεσσαλίας.
Το Δεύτερο Μέρος έχει αφετηρία το Αγροτικό Ζήτημα και εξικνείται σε θέματα κοινωνικής παθογένειας.
Στο Τρίτο Μέρος εξετάζονται ζητήματα εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με τη θέση του αγοριού και του κοριτσιού κατά τον 19o αιώνα, και τίθενται προβληματισμοί σχετικοί με την πολιτιστική εκδοχή του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού και τις εκπαιδευτικές διαστάσεις του ευεργετισμού.
Τέλος, στο Τέταρτο Μέρος ανιχνεύονται ζητήματα που σχετίζονται με τη μεταβατική και ταραγμένη περίοδο του μεσοπολέμου και της αντίστασης.
