Ο συσχετισμός του Ορφέως με την αρχαία Άντισσα υπήρξε το κίνητρο που με ώθησε ν` ασχοληθώ με τον μυθικό μουσικό και μεγάλο μύστη της αρχαιότητος, του οποίου η επίδρασι στην ελληνική λατρεία και φιλοσοφία, τόσο των κατοικούντων στον κυρίως Ελλαδικό χώρο της Βαλκανικής, της Δυτικής Μικρός Ασίας (Αιολίς - Ιωνία), όσο και των λαών της Μέσης Ανατολής και των Ελλήνων της Μεγάλης Ελλάδος (Νότια Ιταλία - Σικελία), υπήρξε ανυπολόγιστη.
Παρά τα όσα έχουν γράψει, τόσο αρχαίοι συγγραφείς (που στα συγγράμματά τους 30 τουλάχιστον ποιητές, ιστορικοί, φιλόσοφοι, περιηγητές-γεωγράφοι αναφέρονται στον Ορφέα ή καταχωρούν στα έργα τους κείμενα ορφικά, κατά κανόνα αποσπάσματα) όσο και χριστιανοί συγγραφείς της πρώιμης, κυρίως, χριστιανικής γραμματείας στην προσπάθειά τους να σπιλώσουν τον Ορφισμό και όλη εν γένει την αρχαία θρησκεία, ορθώνονται πολλές δυσκολίες σ` αυτόν που θα επιχειρήση ν` ασχοληθή με την χαρισματική αυτήν προσωπικότητα και το πολυσχιδές έργο του. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]