Ορθοκωστά
Μυθιστόρημα
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-05-1331-8
Σειρά: Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 14.71 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
13 x 20 εκ., 384 γρ., 342 σελ.
Περιγραφή

Τον φέραν κυλώντας, με τις κλοτσιές, μέχρι τον Άγνωστο. Εκεί του έδωσαν μια και τον έριξαν από κάτω στης Μάρκαινας. Και τον γάζωσαν με μια ριπή. Και τον πέταξαν στο περιβόλι της Ομορφούλας. Τρεις μέρες είπαν, όποιος πάει να τον θάψει θα τον σκοτώσουν. Σηκωθήκαμε, κοιτάξαμε γύρω, δεν πήγαινε κανένας. Πήγα εγώ με τη Στέλλα, παιδευτήκαμε, τον βάλαμε σε μια σκάλα. Οι δυο μας. Και τον ανεβάσαμε στο σχολείο. Εκεί περίμεναν οι αδερφές του. Δεν θυμάμαι ποιοι άλλοι. Τον πήγαμε στο νεκροταφείο. Τους λέω, κάντε ό,τι θέλετε, εγώ δεν μπορώ να σας βοηθήσω άλλο. Ό,τι θέλετε κάνετε. Και σηκώθηκα έφυγα. Σκάψανε λάκκο και τον χώσανε μέσα. Σαν σκυλί.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Βιβλιοκριτικές
«Η ζωή είναι αφ΄ ευατής μια αφήγηση. Η ιστορία είναι η δευτερογενής αφήγηση της πρώτης. Όταν τα γεγονότα χάσουν τον ασπαίροντα χαρακτήρα τους και ωχριάσουν οριστικά, αναγκαστικά θα εμπιστευτούμε τη λογοτεχνία», έγραφε ο Θανάσης Βαλτινός στον Τελευταίο Βαρλάμη (2010). Και σε μια συνέντευξή του για τα Άνθη της Αβύσσου το 2008 επεσήμαινε: «Η λογοτεχνία είναι μνήμη. Ακόμα και όταν διεκπεραιώνει τα πάντα σε ενεστώτα χρόνο. >>>
Η περίπτωση του ισπανού πεζογράφου Χαβιέρ Θέρκας (Κάθερες Ισπανίας, 1962) είναι πολύ ενδιαφέρουσα, τόσο λογοτεχνικά όσο και πολιτικά. Καταρχάς, είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας, που ξέρει να χειρίζεται την αφήγηση όχι με καινοφανείς τεχνικές αλλά με τη λογική της τεκμηριωτικής λογοτεχνίας, η οποία κάνει τις σπειροειδείς της τροχιές και παίρνει μαζί της τον αναγνώστη. Και σε δεύτερη φάση, μιλά συνεχώς, άμεσα ή έμμεσα, για τον Ισπανικό Εμφύλιο, τον πόλεμο (1936-1939) μεταξύ των Εθνικιστών και των Δημοκρατικών (Κομμουνιστών, Αναρχικών κ.ά.), που κατέληξε στο αιμοδιψές αυταρχικό καθεστώς του Φράνκο. >>>
Εφτά δεκαετίες έπειτα από τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου, τι είναι αυτό που τον κάνει την προσφιλέστερη ιστορική περίοδο για τους σύγχρονους συγγραφείς; Κι αν σκεφτούμε ότι οι συμμετέχοντες σ’ αυτόν, εκόντες ή άκοντες, έχουν πλέον αποβιώσει, ποια μεταμνήμη ή ποια αναζήτηση επιστρέφει σ’ αυτά τα δύσκολα αδελφοκτόνα χρόνια ή στον τριακονταετή πόλεμο, κατά την έκφραση του Αλέξανδρου Κοτζιά, που ακολούθησε; ... >>>
Δημήτρη Χριστόπουλου, «Το χιόνι των Αγράφων» του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη , bookpress, 15/02/2022
«Τα θεμέλιά μου στα βουνάκαι τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στους ώμους τουςκαι πάνω τους η μνήμη καίειάκαυτη βάτος»Οδυσσέας Ελύτης, Το Άξιον Εστί, Ε’ Τα πάθη (1959) Λοιπόν, άλλο ένα βιβλίο για τον ελληνικό Εμφύλιο. Και μάλιστα από έναν συγγραφέα γεννημένο το 1970, που ήδη έχει αφήσει έκτυπο το συγγραφικό του αποτύπωμα. Μήπως όλη αυτή η «ιστοριολατρία» είναι το βολικό άλλοθι μιας μυθοπλαστικής ένδειας; ... >>>
Σώματα συνεντεύξεων δεν έχουμε πολλά στην Ελλάδα. Κι όμως, έχω την αίσθηση ότι είναι ένα προσφιλές είδος δημοσιογραφικού λόγου, αφού ο αναγνώστης θέλει να μάθει από πρώτο χέρι τις σκέψεις και τη ζωή του καλλιτέχνη. Κι αφού η συνέντευξη είναι ένα είδος αυτοβιογραφίας, ένα σώμα 48 τέτοιων κειμένων, που καλύπτουν σχεδόν μισό αιώνα, δείχνει πολλά για το ποιος είναι και το πώς σκέφτεται, σταθερά ή εξελισσόμενα, ο συγγραφέας και σεναριογράφος Θανάσης Βαλτινός. >>>

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2024-10-31 09:11:34