Ζωντανά μνημεία οι παροιμίες και οι φράσεις, βαθιά ριζωμένα στη μνήμη και στη γλώσσα, είναι ένας αστήρευτος ωκεανός του λαϊκού πολιτισμού του κάθε λαού. Η αρχή αυτής της πλούσιας κληρονομιάς έχει χαθεί στα βάθη των αιώνων. Κάποιες ταξίδεψαν ως εμάς από στόμα σε στόμα κι από γενιά σε γενιά, από αρχαία ρητά ή από τους μύθους του Αισώπου. Άλλες γεννήθηκαν από ιστορικά επεισόδια ή από την επαφή με ξένους. Όσοι δεν τις καλοθυμούνται, αλλάζουν μία ή κάποιες λέξεις με το ίδιο νόημα ή και με άλλο. Γι` αυτό πολλές λέγονται κάπως διαφορετικά από τόπο σε τόπο κι από άνθρωπο σε άνθρωπο. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]