Στο "Οικόπεδα με θέα" (Λονδίνο, 1983) το πρωτογενές υλικό είναι η ασφυκτική πίεση στην οποία υπόκεινται οι κτηματομεσίτες. Εδώ επαναλαμβάνονται δύο οικεία θέματα του Μάμετ: το πόσο τους περιορίζει και τους καταδυναστεύει ο τρόπος που μιλούν, ο τρόπος σκέψης τους και η δύναμη της φαντασίωσής τους ότι, αυτοί, οι περιθωριακοί, έχουν κώδικα και αποστολή, που τους ξεχωρίζει από τη μάζα. [...]
Ωστόσο, παρά την περηφάνια και τη συντροφικότητα, δεν κατορθώνουν να αποφύγουν τις απάτες, τα ψέματα και τις μανούβρες. Αυτά είναι η δουλειά τους. [...]

(Τζέραλντ Μ. Μπέρκοβιτς, από το κείμενο: "Η θεατρική τέχνη του Μάμετ")

Του θεατρικού έργου του Ντ. Μάμετ, προτάσσονται τα κείμενα:
- "Το αμερικανικό όνειρο της επιτυχίας", της Ελένης Χαβιαρά-Κεχαΐδου
- "Η γενιά του Μάμετ", του Γκλεν Λόνεϋ
- "Ουρλιαχτό" (απόσπασμα), του Άλεν Γκίνσμπεργκ
- "Σ` αγαπάω αλλά δεν σε πάω", απόσπασμα από συνέντευξη του Ντ. Μάμετ
- "Μήπως το θέατρο έχει πεθάνει;", απόσπασμα από διάλεξη του Ντ. Μάμετ
- "Η θεατρική τέχνη του Μάμετ", του Τζέραλντ Μ. Μπέρκοβιτς
- "Ζήτω εγώ και στο διάβολο εσύ", απόσπασμα από συνέντευξη του Ντ. Μάμετ
- "Το ράντσο των Κάντιλακ" (απόσπασμα), του Μπρους Σπρίνγκστην
- "Πραγματεία για το άγχος", της Αν Ντην
- "Οικόπεδα ελπίδων", του C. W. E. Bigsby
- "Άνδρες μέσα στα ερείπια", του Ρόμπερτ Βόρλικυ
καθώς και παραστασιογραφία του Ντ. Μάμετ στην Ελλάδα, μεταξύ 1984-1999.