(...) Η ιστορία της Αθήνας χάνεται στα βάθη των αιώνων. Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα, πάνω από 8.000 τουλάχιστον χρόνια, η ζωή γύρω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης συνεχίζεται αδιάκοπα. Η βιβλιογραφία γύρω από την Αθήνα των αρχαίων και κυρίως των κλασικών χρόνων είναι τεράστια. Μειώνεται όμως σταδιακά όσο προχωρούμε προς τις μέρες μας και συμβαίνει το παράδοξο, να γνωρίζουμε ίσως περισσότερα πράγματα για την Αθήνα του Περικλή παρά για την Αθήνα των χρόνων της Τουρκοκρατίας, ακόμη και για την Αθήνα πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. (...) Κι όμως ένα πολύ πλούσιο υλικό γραπτών και εικονογραφικών τεκμηρίων απόκειται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ), στα αρχεία του Δήμου Αθηναίων και άλλων δημοσίων οργανισμών και φορέων, στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ), το Κέντρο Τεκμηρίωσης Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής Τεκμηρίωσης (ΚΤΝΑ), στο φωτογραφικό και ιστορικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, του Ιστορικού και Εθνολογικού Μουσείου κλ.π. Ένα υλικό που χρειάζεται αποδελτίωση, καταγραφή και δημοσίευση. Πρόκειται για ένα έργο δύσκολο, που απαιτεί χρόνο και διεπιστημονική συνεργασία. Ένα έργο όμως απολύτως απαραίτητο, αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε μια συστηματική διερεύνηση της ιστορίας της πόλης μας. Μέσα σ` αυτά τα πλαίσια κινείται η μελέτη του φίλου και συνεργάτη Λευτέρη Σκιαδά. «Οι Συνοικίες των Αθηνών - Η πρώτη επίσημη διαίρεση (1908)». Μία μελέτη που έρχεται να καλύψει ένα ουσιαστικό κενό και δημιουργεί το υπόβαθρο, πάνω στο οποίο οι μελετητές της Αθήνας μπορούμε να στηριχθούμε για να προχωρήσουμε, αλλά και για να τοποθετήσουμε, συμπληρώσουμε ή ακόμα και διορθώσουμε παλαιότερες πληροφορίες για κτηρια, οδούς, πλατείες, γεγονότα... (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]