Ο Γιώργος Σεφέρης υπήρξε μια όλως εξαιρετική περίπτωση στη νεοελληνική λογοτεχνία. Από την πρώτη εμφάνισή του στα γράμματα στήθηκε γύρω του μια απίστευτη βιομηχανία προβολής: βιβλία και άρθρα γράφτηκαν, περιοδικά εκδόθηκαν, μεταφραστές καθοδηγήθηκαν, ομότεχνοι αγνοήθηκαν ή λοιδωρήθηκαν, κριτικοί προπηλακίστηκαν, με κύριο σκοπό την επί τριάντα και πλέον χρόνια προβολή και προώθηση του Γ. Σεφέρη. Από την πρώτη εμφάνισή του (1931) μέχρι το Νόμπελ το (1964). Η βράβευση του Γ. Σεφέρη με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας δεν αντανακλούσε τόσο το ισχνότατο σε ποσότητα (και αμφισβητούμενο σε ποιότητα. . .) λογοτεχνικό του έργο όσο, κυρίως, την πολιτική του σταδιοδρομία και τη στρατηγική που αναπτύχθηκε από τον ίδιο και πολλούς άλλους μέχρι την επίτευξη του στόχου. Ο Γ. Σεφέρης υπήρξε, πολιτικά, άνθρωπος με εξαιρετικά συντηρητικές αντιλήψεις, στενός συνεργάτης της δικτατορίας Μεταξά (1936 - 1940), αδρανής απέναντι στην απριλιανή δικτατορία (1967 -1971), με αδιαφανή ρόλο στους χειρισμούς του Κυπριακού ζητήματος, σφόδρα επικριτικός και υβριστικός απέναντι σε όσους τον αμφισβητούσαν, άφιλος και αγνώμων απέναντι σε όσους τον βοήθησαν. Παρά την τεράστια βιβλιογραφία που έχει συσσωρευτεί γύρω από την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, είναι εξαιρετικά περιορισμένη έως ανύπαρκτη η βιβλιογραφία για τον άνθρωπο Σεφέρη, τη ζωή, τις πεποιθήσεις και τις πράξεις του. Στο παρόν βιβλίο έχει γίνει εξαντλητική έρευνα των πηγών με σκοπό την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας: τόσο για τον ίδιο τον Γ. Σεφέρη όσο και, κυρίως, γι’ αυτούς που συστηματικά αγνοήθηκαν, μειώθηκαν ή και λοιδωρήθηκαν προκειμένου να προβληθεί εκείνος, κι αδίκως περίμεναν μέχρι σήμερα την αποκατάστασή τους από τους επαγγελματίες ιστορικούς και κριτικούς της λογοτεχνίας μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]