Έντεκα μικρές ιστορίες, απ` αυτές που καθημερινά διαδραματίζονται παντού γύρω μας, αλλά τις προσπερνάμε δίχως να καταγράφονται στη μνήμη, αποτελούν το υλικό για τους «μύθους του κουτσού χρόνου». Δώδεκα παιδιά από τη Β΄ τάξη στο δημοτικό σχολείο του ορεινού χωριού Σκιαδάς στην Αχαΐα, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων δημιουργικής γραφής, έπαιξαν «γράμματα», επέλεξαν την «έκπληξη» και συνέγραψαν τους μύθους αυτού του βιβλίου. Αν και φαινομενικά απλές, ο ιστορίες-μύθοι διακρίνονται για την σύνθετη δομή τους και την πολλαπλότητα των ερμηνειών που επιδέχονται. Ήλιοι και σύννεφα, βουνά και θάλασσες, όλα όσα υπάρχουν γύρω μας, έμψυχα ή άψυχα, παίρνουν ανθρώπινη μορφή, μπαίνουν σε περιπέτειες και κυκλοφορούν στις σελίδες του βιβλίου ως βασικοί ήρωες των ιστοριών. [. . .] Οι `μύθοι του κουτσού χρόνου` είναι το ίδιο απολαυστικοί και για τους μικρούς αλλά και για τους μεγάλους που ξέμαθαν τον κόσμο των ονείρων και ξέχασαν πως η χαρά της ύπαρξης βρίσκεται στα χρώματα, τους ήχους, τις μυρωδιές που κάθε μέρα ανταμώνουμε και κάθε μέρα λησμονούμε. Άλλωστε, για να έχουμε αύριο ολοκληρωμένους ανθρώπους - όπως λέει ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς στον πρόλογο του βιβλίου - «σχολεία χαράς χρειαζόμαστε σήμερα».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]