Σκοπός της μελέτης δεν είναι να δώσει οριστικές απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που θέτει η αναπόφευκτη σύγκρουση των νέων τεχνολογιών με την ιδιωτικότητα του ατόμου, αλλά να προτείνει ιδέες που θα βοηθήσουν τον νομοθέτη σε παγκόσμιο επίπεδο να πορευθεί ασφαλέστερα στα νέα μονοπάτια που χαράσσει η αχαλίνωτη ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών. Η αντιμετώπιση του θέματος σε παγκόσμιο επίπεδο καθίσταται επιτακτική και υπογραμμίζεται στην εργασία, δεδομένης της παγκοσμιοποιήσεως του διαδικτύου.
Σημειώνεται ότι στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται και σχολιάζονται κριτικά γενικότερα όλοι οι ιστότοποι κοινωνικής δικτυώσεως, τα περισσότερα παραδείγματα προέρχονται, ωστόσο, από το Facebook και τις εφαρμογές αυτού, λόγω της πλειονότητας των νομολογιακών παραδειγμάτων σε ελληνικό και κυρίως διεθνές επίπεδο. Η επιλογή του Facebook στηρίζεται επίσης στο γεγονός ότι σε αντίθεση με άλλους ισιότοπους κοινωνικής δικτυώσεως, όπως το MySpace, δεν επιδιώκεται η δημιουργία εικονικών επαφών με αγνώστους, η δημιουργία δηλαδή μίας εικονικής πραγματικότητας μέσω της κατασκευής ενός ψηφιακού προσώπου και της επικοινωνίας με άλλα ψηφιακά πρόσωπα, τα οποία ο χρήστης σπανίως γνωρίζει. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]