«...12 Μαΐου 1975, μια Δευτέρα βράδυ. Στο Φεστιβάλ των Καννών στο πλαίσιο του `Δεκαπενθημέρου των Σκηνοθετών` προβάλεται ο `Θίασος`, μεγάλο ταξίδι τεσσάρων περίπου ωρών, μέσα στην ιστορία της Ελλάδας, από το 1939 έως το 1952, δομημένος πάνω σε μια σοφή διαλεκτική παροδικών παρεμβολών πάνω στο μυθολογικό μοντέλο της τραγωδίας των Ατρειδών. Από το πυκνό πλέγμα των μεταφορών και των εσωτερικών αναλογιών πηγάζει αρμονικά ένας στοχασμός με εικόνες πάνω στην τραγική μοίρα ενός λαού, που έχει θιγεί πολλές φορές από τις ξένες επεμβάσεις και έχει βασανιστεί κατ` επανάληψη από τον φασισμό. Αυτή η πλατιά ιστορικο-πολιτική τοιχογραφία εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά τον θεατή με την ομοιογένεια του παραστατικού λόγου και την πυκνότητα της αφηγηματικής διάταξης, που έχει ανατεθεί στο ενωτικό μέσο ενός ξεπεσμένου θιάσου περιπλανώμενων ηθοποιών ταλαιπωρημένων από τη βία της εθνικής ιστορίας, στους δρόμους μιας χώρας διαρκώς διχασμένης... Ο ενθουσιασμός του κοινού και των κριτικών διαδίδεται. Χαιρετίζεται η γέννηση ενός νέου `δασκάλου`...».
Sergio Arecco

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]