Στο πλαίσιο της σύγχρονης ψυχολογίας του βάθους, ο Stephan A. Hoeller μάς δείχνει τις ομοιότητες που υπάρχουν μεταξύ μυστικών παραδόσεων των Εσσαίων και του Γνωστικού μυστικισμού των πρώτων χρόνων.
Τα Ευαγγέλια που ανακαλύφθηκαν στη δεκαετία του 1940, αποκαλύπτουν ένα προχριστιανικό ιουδαϊσμό Γνωστικού χαρακτήρα. Οι πάπυροι της Νεκρής Θάλασσας ουσιαστικά είναι μυστικιστικά ντοκουμέντα. Φαίνεται ότι και οι συγγραφείς των εσσαϊκών παπύρων του 130 π.Χ. εώς 70 μ.Χ. όπως και οι Γνωστικοί συγγραφείς του Ναγκ Χαμαντί, που έζησαν κατά την Αποστολική Εποχή, βίωσαν οράματα εσωτερικής φύσης, και ότι οι πάπυροι διαθέτουν ένα εσώτερο, κρυμμένο νόημα. Η βιβλιοθήκη του Ναγκ Χαμμαντί, που ανακαλύφθηκε από δύο χωρικούς που ξέθαψαν πήλινα πιθάρια το 1945 στην Άνω Αίγυπτο, δεν εμφανίστηκε στην Αγγλία επί τριάντα δυο χρόνια, και αποτελούσαν αντικείμενο συγκρούσεων μεταξύ επιστημόνων, πολιτικών και εμπόρων αντικών. Οι πάπυροι της νεκρής Θάλασσας που ανακαλύφθηκαν σε πήλινα πιθάρια στην Παλαιστίνη από έναν γιδοβοσκό το 1947, υπέστησαν παρόμοιες καταιγίδες. Η πρώτη ομάδα αναλυτών απαρτιζόταν κυρίως από χριστιανούς κληρικούς, μιας και το υλικό που περιείχαν οι πάπυροι τρόμαζε τους εκκλησιαστικούς ηγέτες. Όπως μας δείχνει ο Δρ. Hoeller στο βιβλίο «Ο Γιούνγκ και τα Γνωστικά Ευαγγέλια», είχαν δίκιο να φοβούνται αυτά τα ντοκουμέντα, γιατί αποκάλυπταν πληροφορίες που ξέφευγαν πολύ από τους αποκλειστικούς ισχυρισμούς της Χριστιανοσύνης. Όντως, οι πάπυροι της Νεκρής Θάλασσας και η βιβλιοθήκη του Ναγκ Χαμμαντί αμφισβητούν, αλλά και συμπληρώνουν, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη που είναι αποδεκτές από την επίσημη Εκκλησία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]