Ο τόμος αυτός αποτελεί το δεύτερο μέρος του έργου: «Νεοελληνική γραμματική και συγκριτική (`αντιπαραθετική`) ανάλυση. Γενικές γλωσσικές αρχές. Φωνητική. Εισαγωγή στη φωνολογία. Μέρος Α`: Θεωρία» Θεσσαλονίκη 1984. University Studio Press. Στην Εισαγωγή του πρώτου μέρους αναφερόταν (σελ. 28) ότι: `Ο μόνος τρόπος για να εξοικειωθεί κανείς με οποιαδήποτε επιστήμη, όπως και με κάθε τέχνη, είναι να δουλέψει μέσα στα προβλήματά της`. Αυτή την ανάγκη έχει σκοπό να καλύψει το δεύτερο μέρος του έργου, δίνοντας την ευκαιρία για φωνητική εξάσκηση και φωνολογική ανάλυση. Χωρίς ενεργητική αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων κάθε προσπάθεια εκμάθησης παραμένει παθητική, καταντάει μηχανική, και δεν οδηγεί σε ουσιαστική κατανόηση.
Και σε τούτο το δεύτερο μέρος γίνεται σύγκριση της προφοράς και των βασικών στοιχείων του φωνολογικού συστήματος των νέων ελληνικών και των άλλων τεσσάρων γλωσσών που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα στην Ελλάδα, δηλαδή των αγγλικών, των γαλλικών, των γερμανικών, και των ιταλικών. Επειδή όμως όσο περισσότερο ξέρουμε μια γλώσσα, και ιδιαίτερα τη μητρική, τόσο περισσότερο θεωρούμε αυτονόητα τα χαρακτηριστικά της και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με την απαραίτητη απόσταση, γι` αυτό δίνεται επιπλέον η ευκαιρία στο μελετητή του βιβλίου να εξασκηθεί και με προβλήματα από λιγότερο γνωστές γλώσσες.
Επίσης παρουσιάζονται μερικά προβλήματα φωνητικής και φωνολογίας της αρχαίας ελληνικής. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]