Πέρα από την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του διεθνούς μοντέρνου κινήματος, που σφράγισε την Ελλάδα του `30, υπάρχουν και άλλες εκφράσεις του «μοντέρνου» στη σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική. Αυτές, μέσα από τον πλουραλισμό τους, διεκδικούν ισότιμα το ενδιαφέρον μας, καθώς απευθύνονται επίσης στο σταθερό αίτημα της νεωτερικότητας με τοπικούς όρους. Η ελληνική αρχιτεκτονική στον 20ο αιώνα χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακή δυναμική, καθώς επιχειρεί να αφομοιώσει τα μεγάλα διεθνή ρεύματα και ταυτόχρονα να τους αντιπαραθέσει μια τέχνη σύγχρονη, δεμένη με την παράδοση και τις ανάγκες του τόπου. Η συνεχής αυτή παλινδρόμηση και δημιουργική ανασύνθεση ανάμεσα στο διεθνές πνεύμα και τον τοπικό χαρακτήρα εκφράστηκε με την αναζήτηση του «μοντέρνου» στην ελληνική αρχιτεκτονική, η οποία γνώρισε πολλές εντυπωσιακές μεταμορφώσεις στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί κάθε φορά στις νέες συνθήκες. Με την επιλογή, παρουσίαση και αξιολόγηση «μοντέρνων» έργων, το βιβλίο αυτό τεκμηριώνει συναρπαστικές αλλαγές και προσφέρει μια αντισυμβατική εικόνα της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]