Η οδός της άμεσης ανθρώπινης προσπάθειας είναι μόνο μια επέκταση της ζωικής προσπάθειας. Μόνο στ` όνειρο της δράσης υπάρχουν οι όντως ανθρώπινες χαρές της δράσης. [...] Θα πρέπει κανείς να ξεφύγει από την αδράνεια της φαντασίας για να ξαναβρεί κίνητρα σκέψης που είναι βέβαιο ότι δεν εμπεριέχουν το στοιχείο του ζώου, ελεύθερος από κάθε μορφή αποπλάνησης, αποκομμένος από τον υπνωτισμό των εικόνων, εντελώς ξεκομμένος από τις κατηγορίες της νόησης, τις απολιθώσεις της διανοητικής σύνεσης... [...] Έτσι μόνο η φαντασία θα επιστρέψει στη λειτουργία της δοκιμής, του ρίσκου, της απερισκεψίας, της δημιουργίας. [...] Καμιά αξία δεν είναι ακριβώς ανθρώπινη αν δεν προκύπτει από μια απάρνηση και μια μεταστροφή. [...] Ο λωτρεαμονισμός, αποτέλεσμα μιας πρωταρχικής δυναμικής ενεργοποίησης, είναι για μας λοιπόν κάτι σαν αξία δεκτική στη μεταστροφή, κάτι σαν δύναμη επέκτασης πρόσφορη για μετασχηματισμό`.
Τα Άσματα του Μαλντορόρ (θα προτιμούσα τη λέξη Τραγούδια που λειτουργεί πιο αντιθετικά με την πεζότητα του κειμένου, τελικώς αποφάσισα να τιτλοφορήσω τη μετάφραση μόνο με το όνομα του κεντρικού ήρωα, επιλογή εκσυγχρονιστικής ανανέωσης που τη συναντούμε και σε άλλους ξένους ερμηνευτές) μεταφράστηκαν και στο παρελθόν, κάνοντας το έργο γνωστό στο ελληνικό κοινό. Την πρόταση των εκδόσεων Νεφέλη για μια νέα μετάφραση τη δέχτηκα με χαρά και η εμπειρία της μεταγλώττισης μου απέδειξε πως δεν είχα άδικο. Επιμένοντας περισσότερο στον Rimbaud, για πολλά χρόνια διάβαζα τον Μαλντορόρ σαν ένα αξιοπερίεργο κείμενο που τροφοδότησε τον Υπερρεαλισμό, χωρίς σύγκριση με την απαράμιλλη αλχημική `γλώσσα` των ρεμπαλδικών πεζών. Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώθηκε κι εδώ πως ένα κείμενο αν θέλεις να το διαβάσεις σε βάθος, θα πρέπει να το μεταφράσεις. Η άχαρη εργασία της μεταφοράς στη γλώσσα μας μου απο-κάλυψε με γοητεία την αφάνταστη πρωτοτυπία αυτού του κειμένου που γράφτηκε από ένα παιδί, συμπλεγματικό ή μεγαλοφυές άραγε, με όλη τη χάρη του πρωτολείου και όλη τη μαεστρία του καινοτόμου `εγωκεντρικού` κειμένου που δεν σέβεται καμία αρχή συνοχής, εγκράτειας, ομοιογένειας, τάξης, ειρμού και γούστου. [. . .] ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ