Η μοίρα των ελληνικών γραμμάτων, θέλησε, ώστε ένας από τους θεμελιωτές του νεοελληνικού πεζού λόγου, ο Δημήτριος Βικέλας, να ζήσει, όπως λέει ο ίδιος `βίον πλάνητα, εκ γενετής σχεδόν`. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να προσθέσει, πως οι περιπέτειές του άρχισαν πριν να γεννηθεί, στο πρόσωπο των γονέων του. Τόσο ο πατέρας του, όσο και η μητέρα του, είχαν γεννηθεί στην Πόλη, αλλά μετά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, αναγκάσθηκαν να φύγουν με τις οικογένειές τους βιαστικά, για να σωθούν από τους διωγμούς των Τούρκων. Η Σύρα στάθηκε το καταφύγιό τους, όπως και για πολλούς άλλους Έλληνες της Πόλης, της Σμύρνης, της Χίου κ.λπ. Εκεί παντρεύτηκαν κι εκεί ο Δημήτριος Βικέλας είδε το φως στα 1835. Κι ακριβώς οι πρώτες σελίδες αυτού του βιβλίου είναι η απήχηση των γεγονότων εκείνων, που, καθώς είναι φυσικό, η διήγησή τους από τους μεγαλύτερους, γέμισε την παιδική φαντασία του μικρού Δημήτρη.
Δεν πρόλαβε ωστόσο, να γνωρίσει τον τόπο που γεννήθηκε και να σε ηλικία τεσσάρων ετών παραδίδεται στην αβεβαιότητα της εποχής εκείνης, ακολουθώντας τις περιπλανήσεις της οικογένειάς του. Μικρόν-ικρόν, τον γνωρίζουνε το Ναύπλιο, η Πόλη, η Οδησσός και πάλι η Πόλη, όπου μένει ως δεκατεσσάρων χρονών. Μετά μια σύντομη επιστροφή στην Οδησσό, γυρίζει πάλι στη Σύρα, όπου και έχει τις πρώτες του λογοτεχνικές επιδόσεις. [...]
Ο Βικέλας είναι ένας από τους θεμελιωτές του ελληνικού πεζού λόγου. Έγραψε διηγήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, πραγματείες, απομνημονεύματα, καθώς και το βιβλίο τούτο. Παράλληλα εγνώρισε στο πλατύτερο ελληνικό κοινό το Σαίξπηρ με τις ωραίες μεταφράσεις του του Αμλέτου, του Οθέλου, του Μάκβεθ κ.λπ. που παίζονταν στα θέατρά μας σχεδόν ως τα 1930. Ο `Λουκής Λάρας` είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του ελληνικού πεζού λόγου. Γραμμένο με αίσθημα και ειλικρίνεια, αποδίδει, πιστά την ψυχολογία του μέσου Έλληνα των επαναστατικών χρόνων, που, δεν κρύβει το φόβο του για τη σύγκρουση και προσπαθεί να επιβιώσει, χωρίς φανταχτερούς ηρωισμούς, αλλά με αξιοπρέπεια και ανθρωπισμό. Το βιβλίο εγνώρισε πολλές εκδόσεις και μεταφράσεις. Η καθαρεύουσα, που ήταν γραμμένο, το αποξένωνε από το κοινό μας τα τελευταία χρόνια. Με την ελπίδα πως η μεταφορά του στη δημοτική θα το ανανεώσει το παραδίδουμε με νέα μορφή, αλλά με το περιεχόμενο και το πνεύμα του ακέραιο, στη νεολαία μας, βέβαιοι πως της προσφέρουμε βιβλίο από πολλές απόψεις χρήσιμο.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]