... Μέσα από αυτή τη διαδικασία μελέτης γίνεται συνάμα μία προσπάθεια κατανόησης μέσα από τη διαπραγμάτευση όλων αυτών των θεμάτων (και βέβαια αρκετών άλλων), ενός κρίσιμου όσο και καθοριστικού θέματος που προέκυψε στην πορεία της ιστορίας, αλλά που οι ρίζες του έχουν μεγάλο ιστορικό βάθος. Πρόκειται για την παγκοσμιοποίηση σε όλες τις αρνητικές και αλλοτριωτικές διαστάσεις της για το σύγχρονο άνθρωπο. Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί την νέα `ολότητα`, για να θυμηθούμε πάλι τον Λούκατς, ολότητα την οποία στόχευε συστηματικά η μοντέρνα τέχνη παρά και μέσα στην αποσπασματοποίησή της, ως απάντηση ακριβώς στην αποσπασματικότητα που δημιουργούσε το σύστημα, την αποσπασματικότητα του ανθρώπου που προκαλούσε (και που κατόρθωσε να δημιουργήσει με ένα γενικευμένο τρόπο και στο τέλος να επιβάλλει) η πρόοδος, η εξέλιξη, η διάλυση της οργανικότητας της κουλτούρας των οποίων ήταν απόρροια, σύμφωνα με τον Γκράμσι.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
