Ο αφηγητής που έρχεται από αλλού είναι ένα αγαπημένο εύρημα μεγάλων συγγραφέων, καθώς μπορεί να παρατηρεί από απόσταση και από κοντά, να εκφέρει κρίσεις και να κάνει υποθέσεις που η συνήθεια δεν επιτρέπει στους ντόπιους. Και το αντικείμενο της παρατήρησής του, ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας προσφέρεται για ψυχογραφία και μελέτη. Η περιέργεια του αφηγητή εξάπτεται καθώς ο Κρέσπελ πράττει πολλά και περίεργα πράγματα και μάλιστα κατασκευάζει υπέροχα βιολιά... Όμως, αφού τα δοκιμάσει, τα κρεμάει στον τοίχο και δεν επιτρέπει πια σε κανέναν να τα αγγίξει. Κι ύστερα είναι κι η νεαρή Αντωνία, μια τρυφερή καλλιτεχνική ύπαρξη. Το ανάγνωσμα είναι γεμάτο μυστήριο και ανατροπές, αλλά δεν εξαντλείται εκεί. Στην ουσία συνιστά σπουδή στην τέχνη και τους καλλιτέχνες, στη ζωή και τον θάνατο. Η γραφή του Χόφμαν, πρωτοποριακή για την εποχή της, ανέτρεψε το τοπίο και δημιούργησε νέα παράδοση στην κεντροευρωπαϊκή λογοτεχνία.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]