Η 15η Διάσκεψη των μερών της Σύμβασης-πλαίσιο για την Κλιματική Αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο του 2009, παρά την κορύφωση των προσδοκιών για ολοκλήρωση της διαδικασίας διαπραγμάτευσης και την υιοθέτηση μίας νέας πολυμερούς συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο, αποτέλεσε τελικά μία ακόμη Διάσκεψη στην πορεία της διεθνούς κλιματικής πολιτικής με εξαιρετικά περιορισμένα αποτελέσματα, αποτυγχάνοντας να θέσει τους κύριους θεσμικούς άξονες της μετα-Κιότο περιόδου. Η Συμφωνία της Κοπεγχάγης ήρθε να επισφραγίσει την παραδοχή της πολιτικής ασυμφωνίας και θεσμικής αποτυχίας, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μία φορά τις ανυπέρβλητες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών και την αδυναμία επίτευξης συναίνεσης για μία ουσιαστική πρόοδο του διεθνούς κανονιστικού πλαισίου για την κλιματική αλλαγή. Ο παρών τόμος στηρίζεται στην αναπαραγωγή των πρακτικών των συνεδριάσεων του διεπιστημονικού συνεδρίου που διοργάνωσε το Παρατηρητήριο Πολιτικής και Δικαίου για την Κλιματική Αλλαγή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης του Πα-ντείου Πανεπιστημίου, τον Φεβρουάριο του 2010, με τίτλο: Κοπεγχάγη 2009: Το Περιβάλλον στη Δίνη μίας Παγκόσμιας Κρίσης. Το συνέδριο είχε πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ενώ είχε τη στήριξη του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα, καθώς και της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]