Η κατάσταση εξαίρεσης - έννοια που αντλεί την καταγωγή της από την `exceptio` του ρωμαϊκού δικονομικού συστήματος και την οποία ο Αγκαμπέν θεωρεί ταυτόσημη με την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» - έχει αρχίσει σήμερα να μετατρέπεται, και με τη δική μας ανοχή, σε «φυσιολογικό» τρόπο διακυβέρνησης, τρόπο ο οποίος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τόσο την εξωτερική όσο και την εσωτερική πολιτική των κρατών. Το βιβλίο του κορυφαίου Ιταλού φιλοσόφου διερευνά σε βάθος τις σύνθετες ιστορικές πτυχές του ζητήματος, αναλύει τα αίτια και τις επιπτώσεις του στις σημερινές κοινωνίες και εξετάζει τις «μεταμορφώσεις» του μέσα στο χρόνο - από τα στρατόπεδα θανάτου του Χίτλερ ως τις φυλακές του Γκουαντάναμο του Μπους. Όταν η κατάσταση εξαίρεσης τείνει να γίνει ο κανόνας, οι θεσμοί και οι ισορροπίες των δημοκρατικών συνταγμάτων δεν μπορούν να λειτουργήσουν και το ίδιο το όριο ανάμεσα στη δημοκρατία και τον απολυταρχισμό μοιάζει να καταλύεται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]