Κανείς δεν άναβε τα φώτα
Nadie encedía las lámparas (τίτλος πρωτοτύπου)
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-375-494-7
Μεταίχμιο, Αθήνα, 10/2003
1η έκδ.
Σειρά: Αριστουργήματα του 20ού Aιώνα
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Ισπανικά
€ 12.17 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 299 γρ., 199 σελ.
Περιγραφή

Βιβλία-σταθμοί στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που άφησαν το στίγμα τους και αποτύπωσαν την εποχή τους, γραμμένα από κλασικούς δημιουργούς. Η λογοτεχνική τους αξία και η διαχρονικότητα τόσο της γραφής όσο και των θεμάτων που πραγματεύονται αποτελούν κριτήριο για την ένταξή τους στη συγκεκριμένη σειρά. Ένας πωλητής χύνει κροκοδείλια δάκρυα προκειμένου να πουλήσει γυναικείες κάλτσες· μια χοντρή κυρία ζει σε ένα πλημμυρισμένο σπίτι· ένα μπαλκόνι αυτοκτονεί από ζήλια· ένας πιανίστας έχει αγωνία πριν από την πρώτη του συναυλία: αυτός είναι ο κόσμος του Φελισμπέρτο Ερνάντες, ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του «φανταστικού διηγήματος» της Λατινικής Αμερικής. Οι ιστορίες του, γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο, ξεδιπλώνονται σαν όνειρο, συνδυάζοντας τη μελαγχολία του μοναχικού ανθρώπου με το καταλυτικό χιούμορ, με πρώτη ύλη τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν αφηγητή ικανό να παντρεύει την καθημερινότητα με την εξαίρεση, μέχρι του σημείου να αποδεικνύει ότι μπορούν να είναι ένα και το αυτό;


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Βιβλιοκριτικές
Είναι αλήθεια ότι η λογοτεχνία έρχεται και μας βρίσκει, συχνά απρόσμενα. Τον Φελισμπέρτο Ερνάντες δεν τον είχα διαβάσει. Ψάχνοντας πριν από κάποια χρόνια στη μικρή βιβλιοθήκη σε ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο (λες και είχε οριστεί η συνάντησή μας από κάποιον καλό δαίμονα της φιλαναγνωσίας) ανακάλυψα αυτόν τον υποτιμημένο στην Ελλάδα Λατινοαμερικάνο. Αυτόν που τον συγκαταλέγουν ανάμεσα στους πιο σπουδαίους, αυτόν που προλογίζει ο Κορτάσαρ, αυτόν που ο Μάρκες θεωρεί «υπεύθυνο» για τη δική του γραφή. >>>
Όταν ολοκλήρωσα τη μικρή αυτή συλλογή διηγημάτων του Ουρουγουανού συγγραφέα Φελισμπέρτο Ερνάντες και διάβασα την ταπεινή του βιογραφία, τότε μόνο έδωσα προσοχή στη δεύτερη, αλλά εξίσου σημαντική, ιδιότητά του ως πιανίστα. Μόνο τότε το παζλ ολοκληρώθηκε εντός μου και το γραπτό του απέκτησε νόημα και συνοχή. Θεωρούμενος ως πατριάρχης του λεγόμενου Μαγικού Ρεαλισμού (διάτρητη ομπρέλα που σκιάζει άνισους ... >>>

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2021-03-17 18:26:54