Ο κύριος Όσκαρ Ουάιλντ επιθυμεί να μας πει καληνύχτα. Ακκισμός φιλάρεσκος: ίσως η καληνύχτα αυτή θα είναι η τελική. Ο ίδιος προσποιείται πως δεν μας αποχαιρετάει οριστικά. Είναι στο Παρίσι, άρρωστος, άπορος, διαπομπευμένος, είναι πρώην ένδοξος, πρώην εμπνευσμένος, περίγελως. Και χαριτολογεί σε πρώτο πρόσωπο, με χθαμαλό μελοδραματισμό, μία προκαταβολή επικηδείου με χαριτολογήματα. Δεν θα ζήσει άλλον χειμώνα.
Ένα εξαίσιο μυθιστόρημα από τον πολυβραβευμένο Πήτερ Ακρόυντ, με ρυθμό, ύφος, πνεύμα και βάθος, που μόνο από ζήλεια δεν θα το υπέγραφε ο Όσκαρ. Μεταφρασμένο από τον Παύλο Μάτεσι.
