Στα τελευταία μαθητικά χρόνια -σε στιγμές αναζητήσεων-, ένα μικρό βιβλίο έπαιρνε τη θέση μιας μεγάλης αποκαλύψεως. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα πιστεύω πάντα ότι ήταν τα καλύτερα κείμενα της ελληνικής βιβλιογραφίας που έχω διαβάσει. Ήταν από το βιβλίο «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - Ο Ηρωικός τρόπος Ζωής» του Ι. Συκουτρή. Ένα κείμενο γραμμένο την ταραγμένη περίοδο του μεσοπολέμου, αλλά απευθυνόμενο σε όλες τις εποχές. Ο Ηρωικός άνθρωπος του Συκουτρή, ο αριστοκρατικός, ο θαρραλέος, με αίσθημα ευθύνης και τιμής, μπροστά στα οποία όλα τ` άλλα, πλούτος, μόρφωση δεν είναι τίποτε... Αργότερα, όταν ερεύνησα τη ζωή και το έργο του Συκουτρή, αντιλαμβανόμουν την τύχη που είχαν οι τότε μαθητές του και αυτοί που τον έζησαν. Τι μεγάλη απώλεια για την ελληνική και διεθνή φιλολογική επιστήμη απετέλεσε ο θάνατος του, το 1937. Και τι εννοούσαν ξένοι διαπρεπείς επιστήμονες, όπως ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Paul Maas, όταν έλεγαν ότι με τον Συκουτρή χάνει το ελληνικό έθνος τον οξυνούστατο κριτικό του ελληνικού πεζού λόγου που παρήγαγε μετά τον Κοραή!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]