Μεταφρασμένος σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, δημοφιλής σ` ένα πλατύ κοινό, εκλαϊκευμένος μέσω βιβλίων τσέπης, κινηματογράφου και τηλεόρασης, ο Ιούλιος Βερν παραμένει παρ` όλα αυτά ένας από τους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς της γαλλικής λογοτεχνίας. Η διατύπωση που από πρώτη ματιά φαίνεται να ανήκει στην κατηγορία της παραδοξολογίας, τεκμηριώνεται μέσα από ορισμένες ουσιαστικές διαπιστώσεις:
1. Οι πασίγνωστοι τίτλοι 10 ή το πολύ 15 μυθιστορημάτων που εμφανίζονται συνήθως και ανελλιπώς σ` όλα τα βιβλιοπωλεία, φυσικά και δεν συνοψίζουν όλον τον Βερν και σίγουρα τον αδικούν. Αφήνουν απ` έξω πολλά άλλα -μεταξύ των οποίων και ορισμένα ιδιαίτερα σημαντικά- καταδικάζοντάς τα στο ημίφως ή ακόμη και στη λήθη. Και ναι μεν ο Βερν δεν έχασε ποτέ τη δημοτικότητά του, τούτο όμως χάρη σε μια `επιλογή` εύκολα προσιτών και από συνήθεια καθιερωμένων έργων.
2. Από τότε που άρχισαν να εκδίδονται τα πρώτα μυθιστορήματα, το έργο του Βερν περιβλήθηκε με την αχλή ενός θρύλου, με την περίφημη ρήση `Το μυθιστόρημα της επιστήμης`. Ταυτόχρονα όμως, η φήμη αυτή περιόρισε σε σημαντικό βαθμό τη διαχρονική σημασία και εμβέλειά του. Πράγματι ο συγγραφέας επιβλήθηκε (ή μάλλον τον επέβαλε ο εκδότης Hetzel) σε δύο τομείς, που από την παραδοσιακή κριτική θεωρούνται -όχι πάντοτε δικαιολογημένα- μάλλον ήσσονος σημασίας: το βιβλίο που απευθύνεται στους νέους και η επιστημονική φαντασία. Έτσι ορισμένα μυθιστορήματα, μάλλον καταχρηστικά, βρέθηκαν πάντοτε στην πρώτη γραμμή, χάρη στους θιασώτες των μελλοντικών επιστημονικών ανακαλύψεων ή τους υπέρμαχους των συναρπαστικών ανά τον κόσμο περιπετειών. Παραμερίζοντας στην αφάνεια ορισμένα άλλα, που ως σύλληψη και περιεχόμενο είναι μεν διαφορετικής υφής, αλλά ταυτόχρονα φορείς σοβαρών προβληματισμών και εξίσου γοητευτικά -ο όρος υπονοεί διάφορες άλλες κατηγορίες και έχει πολλαπλές έννοιες- ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις και πιο σημαντικά.
Τα `Άπαντα` αρχικά εκδόθηκαν, όπως είναι γνωστό, από τον Hetzel και πολλά χρόνια αργότερα από την Hachette. Πολλοί άλλοι εκδότες το επιχείρησαν επίσης κατά καιρούς, αλλά για διάφορους λόγους σταμάτησαν κάπου και δεν συνέχισαν. Επικράτησε το γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα θέμα `επιλογής` κι η πολύ συνηθισμένη νοοτροπία της εμπορικής επιτυχίας. Καθιερώθηκε ότι αρκετοί τίτλοι `δεν πουλάνε`, οπότε και τελικά εξαφανίστηκαν. Το θέμα των πωλήσεων απασχολούσε και τον μοναδικό εκδότη του έργου του Βερν και στην εποχή του: γίνονταν συγκρίσεις των πωλήσεων των μεταγενέστερων μυθιστορημάτων του κύκλου των Καταπληκτικών Ταξιδιών (Voyages Extraordinaires) που ήταν σε πτώση, με τις μεγάλες εμπορικές επιτυχίες των προγενέστερων του κύκλου. Αρκετά μυθιστορήματα δεν είναι προσιτά στο πλατύ αναγνωστικό κοινό, ακόμη και στα γαλλικά. Σ` αυτήν την νοοτροπία που δημιούργησε και τις αντίστοιχες καταστάσεις, οφείλεται σ` ένα μεγάλο βαθμό η επικρατούσα κοινή γνώμη που βλέπει στο συγγραφέα των `Καταπληκτικών Ταξιδιών`, εκείνον, που έγραψε αποκλειστικά για ένα παιδικό έως και εφηβικό κοινό. Η άποψη αυτή έχει μεν μια δόση αληθείας, δίνει όμως μια καταχρηστικά απλουστευμένη εικόνα του συγγραφέα, η οποία δεν αντέχει φαινομενικά σε μια βαθύτερη και πιο επισταμένη μελέτη των κειμένων. [...]
Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί σημαντικά οι κριτικές μελέτες, οι μονογραφίες, οι ειδικοί σχολιαστές του έργου του, τα συμπόσια (στη πλειονότητά τους από Γάλλους) και θέλουμε να πιστεύουμε πως αυξάνονται σταθερά και οι ώριμοι εκείνοι αναγνώστες που `ανακαλύπτουν` ξανά τον Βερν, αυτοί που επιχειρούν μια διαφορετική ανάγνωση, τοποθετώντας το έργο στη σωστή του πια βάση, κατανοώντας τις βαθύτερες διαστάσεις του.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]