Για τον δον Κιχώτη τα ξέρουμε όλα. Μας τα αφηγήθηκε με λεπτομέρειες ο Θερβάντες και στη συνέχεια τα ανέλυσαν τα εκατοντάδες βιβλία των μελετητών του έργου του. Για τον ίδιο τον Θερβάντες, όμως, δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε. Η ζωή του συγγραφέα του δον Κιχώτη εξακολουθεί να καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Δεν ξέρουμε πολλά για όλα όσα τράβηξε, ενώ αγνοούμε παντελώς ό,τι αφορά την ιδιωτική του ζωή ή το χαρακτήρα του. Ο Θερβάντες έχει τόσες ζωές όσες και οι εκατοντάδες βιογραφίες του που κυκλοφορούν σε όλον τον κόσμο.
Ο Αντρές Τραπιέγιο γράφει τη βιογραφία του μεγάλου ισπανού δημιουργού με τη φιλοδοξία να ξεπεράσει όλες τις προηγούμενες! Αφηγείται όλες τις ζωές του Θερβάντες, τις γνωστές και τις άγνωστες, εκείνες που έζησε αλλά μας είναι άγνωστες, εκείνες που θα μπορούσε να είχε ζήσει και δεν έζησε, από τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι το μακρινό 1616 που άφησε την τελευταία του πνοή. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης θα συναντήσει τη ζωντάνια που χαρακτηρίζει τη ζωή του Θερβάντες και θα διαβάσει πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί αλλού. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
... Η ζωή του Θερβάντες, όπως είναι γνωστό, σημαδεύτηκε από πολυάριθμα ατυχή περιστατικά. Όσον αφορά το χρόνο και το χώρο, γνωρίζουμε ότι η Ισπανία εκείνης της εποχής ήταν ταυτόχρονα η Ισπανία της αυτοκρατορίας, των μεγάλων κατακτήσεων, της αγιοσύνης και του Χρυσού Αιώνα από τη μία, αλλά και της πείνας, της επαιτείας, των λοιμών, των καθημερινών δολοφονιών, της Ιεράς Εξέτασης και του θρησκευτικού σκοταδισμού, της πειρατείας, της γραφειοκρατίας και της δικαστικής διαφθοράς, των αγκυλωμένων δομών και της σκλαβιάς από την άλλη. Ο ίδιος ο Θερβάντες υπέφερε αρκετά από αυτά τα δεινά αλλά, παρ` όλα αυτά, μας κληροδότησε ήρωες που το μεγαλύτερο ανθρώπινο χάρισμά τους ήταν ότι έψαξαν και βρήκαν ικανοποίηση στις αντιξοότητες και στις δυσκολίες, βολή στη στενότητα και ελπίδα στις αόρατες δυνάμεις που κινούσαν τα νήματα της σκοτεινής ύπαρξής τους. Θα μπορούσε να έσταζε χολή, όσον αφορά και το συναίσθημα και το γράψιμό του. Παρ` όλα αυτά, δεν δηλητηρίασε το πρώτο και δεν έχασε την αμεσότητά του στο δεύτερο. `Απλότητα`: έτσι ονόμασε ο ίδιος όλα αυτά. ...
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]