Η Ψυχολογία τον Ασυνείδητου συνιστά ένα σημαντικό σταθμό στο έργο του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, καθώς σε αυτό διαφοροποιείται για πρώτη φορά δημοσίως από τον Ζίγκμουντ Φρόιντ και ουσιαστικά ακολουθεί το δικό του πνευματικό μονοπάτι, δίνοντας μία νέα διάσταση στην επιστήμη της Ψυχολογίας. Δίχως να απαξιώνει ή να απορρίπτει τη φροϊδική προσέγγιση περί λίμπιντο, διατυπώνει την άποψη ότι πέρα από τη σεξουαλική ψυχική ενέργεια υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που κατευθύνουν το λίμπιντο. Τολμά να βουτήξει στα βαθιά νερά της μυθολογίας και της λαογραφίας, αποσκοπώντας στο να αποκαλύψει την ύπαρξη ενός κοινού δεσμού ανάμεσα στην ερωτική επιθυμία και τον σαρκικό πόθο, ο οποίος ενώνει όλους τους ανθρώπους και γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στους τόσους διαφορετικούς αρχαίους λαούς και τους λαούς του σήμερα. Και τούτη η αποκάλυψη δεν είναι παρά η αφετηρία για να υπερασπιστεί μία νέα ιδέα που έχει για την ανθρωπότητα, την ιδέα ότι κάθε άνθρωπος είναι σε θέση να επιτύχει συναισθηματικά και διανοητικά εσωτερική αυτονομία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]