Η θεατρική παράσταση αποτελεί μία από τις πλουσιότερες και συνθετότερες μορφές επικοινωνίας, η οποία για τον σημειολόγο του θεάτρου αποτελεί, από τη μία ένα ιδανικό εργαστήριο μελέτης - αφού εδώ ενεργοποιούνται δυνάμει όλοι οι σημασιοδοτικοί τρόποι και όλοι οι επικοινωνιακοί κώδικες - αλλά και ένα δύσκολο εκ πρώτης όψεως, ερευνητικό εγχείρημα λόγω του πλήθους των ερωτημάτων που προκαλούν τα θεμελιακά ζητήματα της σημειωτικής ανάλυσης. Η παρούσα μελέτη, η πρώτη του είδους στην αγγλική γλώσσα και καθοριστική για την μετέπειτα εξέλιξη των θεατρικών σπουδών στον αγγλόφωνο χώρο, σκιαγραφεί την ιστορία των σημειωτικών προσεγγίσεων της παράστασης, από τις αναλύσεις του θεατρικού σημείου από τη Σχολή της Πράγας, στη δεκαετία του 1930 μέχρι τις νεότερες θεωρίες περί του κώδικα, του κειμένου και του λόγου. Ο συγγραφέας, αφού πρώτα μας παρουσιάσει ένα μοντέλο θεατρικής επικοινωνίας και ανιχνεύσει τις εύφορες και υποσχόμενες περιοχές σημειωτικής διερεύνησης (σημειολογία των κινησιακών σχέσεων, σημειολογία των προσεγγιστικών σχέσεων, συμβάσεις, πρόσληψη του κοινού κ.α.) στρέφει την προσοχή μας στη δομή και τη «λογική» του δράματος και στην ανάλυση του δραματικού λόγου. Η Σημειωτική Θεάτρου και Δράματος αποτελεί έργο κεφαλαιώδους σημασίας για την ανάλυση του δραματικού κειμένου και της παράστασης και κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή θεατρολογική βιβλιογραφία. Ας σημειωθεί ότι μόνο στην αγγλική, και μέχρι το 1997, το βιβλίο έχει κάνει εννέα επανεκδόσεις. Η καθυστερημένη μετάφρασή του στα ελληνικά όχι μόνον εμπλουτίζει αλλά και τροφοδοτεί με έργα υποδομής την πενιχρή, ακόμη σήμερα , στον τομέα της δραματουργικής ανάλυσης και παραστασιολογίας, ελληνική βιβλιογραφία, στόχο στον οποίο αποβλέπει η σειρά «Η Τέχνη του Θεάματος».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]