Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ένα φτωχό παπαδοπαίδι αφήνει πίσω του τη Στεμνίτσα και έρχεται στην Αθήνα για να κυνηγήσει μια καλύτερη τύχη και με σκοπό να διακριθεί στο χώρο του βιβλίου. Αυτό το παιδί ήταν ο Δράκος Παπαδημητρίου. Μαζί με τον Σ. Παρασκευόπουλο και μερικούς άλλους ιδρύει το «Κεντρικόν Πρακτορείον Εφημερίδων», οργανώνοντας τρόπους διανομής και πώλησης εφημερίδων.
Σε ηλικία 35 ετών ιδρύει μόνος του τον εκδοτικό οίκο «Δράκος Παπαδημητρίου». Το βιβλιοπωλείο του, με την ονομασία «Γενικόν Βιβλιοπωλείον», στεγάζεται στην Αιόλου και αργότερα στη Σοφοκλέους. Αρχίζει να εκδίδει ποικίλα βιβλία και έντυπα, πάνω στα οποία σκύβουν σήμερα οι μελετητές της νεοελληνικής κοινωνίας, ενώ αναπτύσσει ιδιαίτερη δραστηριότητα στον τομέα της λαϊκής εικονογραφίας, καθρεφτίζοντας τα μεγάλα γεγονότα από το 1840 έως την εποχή του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.
Από το 1924, το έργο του συνέχισαν επάξια οι γιοι του, Αλέξανδρος και Ευάγγελος Παπαδημητρίου, με πολύ κέφι και ελπίδα, με έδρα πια της επιχείρησης την ιστορική οδό Αλίτσης, όπου στεγάζεται μέχρι σήμερα. Ο Δράκος Παπαδημητρίου πεθαίνει το 1940, ακολουθεί ο πόλεμος και η Κατοχή, αλλά η εκδοτική προσπάθεια συνεχίζεται, με πολλές εκδοτικές επιτυχίες που έχουν τιμηθεί με βραβεία της Ακαδημίας, κρατικά και άλλες διακρίσεις.

Σήμερα, το πηδάλιο, μετά και τον αείμνηστο Αλέκο Παπαδημητρίου (γιο του Ευάγγελου), το κρατά ο γιος του, Ευάγγελος Παπαδημητρίου, τέταρτη πια γενιά του ιστορικού εκδοτικού οίκου, που από μικρός μπήκε στο πνεύμα και στην πρακτική της δουλειάς.
Θρησκευτικά βιβλία (ορθόδοξα χριστιανικά), έργα του Φώτη Κόντογλου, παιδικά βιβλία, έργα ξένης και ελληνικής λογοτεχνίας, συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες, ημερολόγια, χαρτικά είδη, ορθόδοξες εικόνες και άλλα πολλά, περιλαμβάνει ο κατάλογος των εκδόσεων σήμερα, συμβάλλοντας έτσι στα Γράμματα, στις Τέχνες και στην Παιδεία.